- 1136 -
de manege, of om buiten zijn jachtpaard klaar te maken voor
het dingen naar het championnaat voor officiersdienstpaarden of
voor een concours hippique, of wel men moet de laatste hand
leggen aan een opdracht over paardenkennis of iets anders.
De lucht is helder, de grond voldoende ontdooid, en als men
om 12^ uur aan de manege komt, staan de terreinpaarden reeds
klaar voor een tocht naar buiten, een heerlijke afwisseling, men
heeft wel is waar geen stijgbeugels, maar wat hindert dat?
Meestal is het een rit naar de vlakte van Breil, een lange
prachtige weide langs de oevers van de Loire; men maakt een
flinken galop en gaat daarna naar de hindernisbaan om met
éénen, tweeën en vieren over hekken, boomen en slooten te
springen.
Het is al 2 uur als men afstijgt voor de manege „des Ecuyers,"
waar de dienstpaarden („chevaux d'armes") klaar staan; de sabels
worden aangegord en de militaire exercities, gesloten en verspreid,
met sabel en lans, beginnen. De tijd vliegt voorbij, het begint
al donker te worden. Yoor de paarden is het voldoende geweest,
voor de leerlingen echter nog niet. Een half uur later vindt
men ze weder vereenigd, het is het zoogenaamde uur „de la
pompe," een term aan het theoretisch onderricht gegeven.
Op groote muurkaarten worden door den directeur of andere of
ficieren („cadre bleu") tactische lessen en beschouwingen gegeven.
Eindelijk om 6 uur is de dagtaak volbracht, behalve voor hen
die aangewezen worden voor een bespreking met de instructeurs
van het „cadre bleu" of „noir" van uitgewerkte opdrachten.
Rust is daarna wel noodig, wil men een volgenden dag, die,
hoewel vol afwisseling, vergeleken bij den vorigen, door dressuur
van 3- jarige Anglo-Arabische merriën, les in paardenkennis, oe
fening in pistool- en revolverschieten enz., even hooge eischen aan
lichaam en geest kunnen stellen als de vorige dagen.
Wie nog getwijfeld heeft aan den ernst en de inspanning, waar
mede aan de rijschool te Saumur wordt gewerkt, zal door dit win-
tertableau van dienst wel tot andere gedachten zijn gekomen.
v. H. S.
