163
Het was voor de mannen der voorhoede een hard gelag ge
weest om de snelvlietende kali te doorwaden, zonder den dorst
te mogen lesschen, want sinds den afmarsch van den voorgaan-
den dag was geen rivier gevonden, de veldflesschen waren dan
ook sinds lang leeg. Daarenboven was het drukkend warm, het
terrein voortdurend golvend en vermoeiend.
Nauwelijks was dan ook de tegenoverliggende helling bereikt
en de vijand verjaagd, of alles wierp zich op de flesschen en
ketels, die door de dwangarbeiders gevuld waren.
Van den trein werd ook nu weer eene ongeloofelijke inspan
ning gevorderd, want de helling bestond uit weeken grond,
die door den regen glad geworden was, terwijl de steenen, ge
schikt om de voeten op te plaatsen, losraakten en naar bene
den ploften.
Na een half uur rust, werd onder een zware regenbui om 1 u.
30 m. de tocht vervolgd en om vier uur een bivak betrokken
in een groote negory, die wederom door bedreiging der flanken
zonder verliezen in bezit werd genomen.
Bij de vervolging der vluchtende verdedigers verwondden twee
menschen zich aan randjoes.
Nog was Honitetoe niet bereikt; dit was een teleurstelling voor
velen. De kampong, waar men zich bevond, heette Noenaia.
Dien zelfden avond vielen enkele schoten op het bivak; een
inlandsch fuselier werd hierdoor levensgevaarlijk gewond. Een ver
volging der schutters, hoewel dadelijk ingezet, bleef vruchteloos.
Voor het eerst op dien dag kon gekookt worden, door gebrek
aan stroomend water was van baden echter geen sprake.
Den 21en om 6 uur ging het weer verder, doch ook nu niet
zonder moeilijkheden. Nauwelijks toch had de achterhoede het
bivak verlaten en was zij in een ravijn afgedaald of zij zag zich
bedreigd door een vijftig Berg-Alfoeren, die woest schreeuwende
en schietende opdrongen. Een inlandsch fuselier werd door een
koraalprojectiel in den schouder, gewond.
Salvo's hielden de aanvallers op een afstand; om het echter
aan den trein mogelijk te maken met de vrachten in het ravijn
af te dalen, moest de achterhoede ongeveer een uur in hinder
laag blijven.
Ook de voorhoede had geen rust gehad, eerst moest een rivier-
