8 Met inachtneming van vorenstaanden wenk, zou uit boven staande analyse volgen dat Siamrijst rijk aan vet en minerale zouten, Pegu (Rangoon) minder rijk aan vet is. De onderzoekingen van Boorsma en Greshoff leidden tot de volgende resultaten: Greshoff, Chemiker-Zeitung No. 42 van 1903 (onderzoek ge houden in het Kol. Museum te Haarlem). Water Eiwit Vet Koolh. Asch Voedings Gepelde Java uit cijfer. den handel. 10.09 7.06 0.60 80.27 1.50 121 Gepelde Indra- majoe 13.34 7.69 0.33 77.89 0.56 121 Gepelde roode Javarijst. 15.04 7.44 1.98 70.36 0.93 116 Witte ketan 13.— 7.69 0.30 77.92 0.64 121 Zwarte ketan 15.33 7.56 1.69 72.48 0.82 118 Boorsma (Geneesk. tijdschrift voor Nederlandsch- Indië 1899). Water Witte Java (gemiddel de van 16 analyses). 13.01 Roode Java (gemiddel de van 6 analyses) 13.50 Witte ketan (gemid delde van 4 analyses). 14.90 Zwarte ketan (een analyse)15.05 De door Greshoff vastgestelde voedingscijfers werden ver kregen door het procentgehalte aan zetmeel te vermeerderen met 5.5 X het gehalte aan eiwit en 2.3 X het gehalte aan vet; aangezien Boorsma niet het zetmeelgehalte bepaalde, is voor zijne analyses de bepaling van het voedingscijfer niet mogelijk. De verkregen uitkomsten zijn, zooals ze hier staan vermeld, niet in alle opzichten met elkaar te vergelijken, omdat de beide chemici niet van denzelfden grondslag zijn uitgegaan. Greshoff berekende het eiwit door het N-gehalte met 6.25 Stikstof Eiwit Vet Asch. 1.16 6.66 0.51 0.58 1.20 6.94 0.59 0.63 1.14 6.58 0.47 0.57 1.28 7.36 0.75 0.70

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1906 | | pagina 20