215
val te verwachten. Het is verkeerd den frontaanval uitsluitend
voor te stellen als te geschieden over open, vlak, geheel bestre
ken terrein, omdat verkeerde gevolgtrekkingen daarvan het ge
volg zijn; toch mag de vraag niet ontweken worden, hoe de
aanval in zoodanig geval uitgevoerd moet worden.
Het is duidelijk dat hierbij het voorwaartsgaan in een dichte
tirailleurlinie tot op de korte afstanden en het gelijktijdig op
rukken der reserves in dichte kort op elkaar volgende liniën,
bij de moderne vuuruitwerking onmogelijk schijnt, doch even
min zal men zijn doel bereiken door reeds op grooten afstand
ijle tirailleurliniën te ontwikkelen. Men zal in deze een mid
denweg moeten kiezen.
Een volledig benutten van de kans, die het oogenblik biedt,
moet van de onderaanvoerders geëischt worden de troep echter
moet erin geoefend zijn den wil van de onderaanvoerders spoe
dig ten uitvoer te brengen; een korte aanwijzing, een teeken
kan voldoende zijn.
Daarbij moet echter in het oog worden gehouden, dat een
aanval zonder verliezen niet mogelijk is.
Over „Machinegeweren" zegt de schrijver, dat in den Boeren
oorlog herhaaldelijk gebleken is, dat niet alleen cavalerie of be
reden infanterie, maar ook infanterie een werkelijke vuurver-
sterking verkreeg door machinegeweren of zeer klein kaliber
snelvuurgeschut. Deze vuurmonden zijn echter dan eerst van
practisch nut, wanneer zij alle bewegingen der troepen kunnen
volgen, slechts kleine, moeilijk waar te nemen doelen bieden en
door pantserschilden in staat worden gesteld ook op de korte
afstanden op te treden.
Waar aan deze eischen niet voldaan kan worden, blijft artil
lerie de voorkeur verdienen.
Voor de artillerie wenscht de schrijver vooral een samen
werken met de infanterie, hetgeen slechts dan volledig bereikt
wordt, wanneer de onderaanvoerders en troep van de noodzake
lijkheid hiervan doordrongen zijn.
Door practische oefeningen bij manoeuvres en gevechtsschieten,
door juiste begrippen te verspreiden omtrent dit samenwerken,
moet het in vredestijd voorbereid worden.