216 Uit het belangrijke artikel van General-Oberarzt Niebergall „Was lehrt uns der Burenkrieg für den Sanitatsdienst auf dem Schlachtfelde?" 1) wordt slechts het volgende aangehaald: 1. Dat met de invoering van het kleinkaliber repeteergeweer en het snelvuurgeschut de aanval minder snel verloopen zal dan vroeger. 2. Het voorwaartsgaan zal alleen mogelijk zijn na het ver krijgen van vuuroverwicht, waartoe herhaaldelijk stelling zal moeten worden genomen. 3. Tengevolge van de vèrdragende vuurwapens begint de strijd op grootere afstanden dan vroeger, doch ook daar zullen zware en doodelijke verwondingen niet uitblijven. 4. De geneeskundige dienst moet hiermede rekening houden, hij moet overal ter beschikking zijn en zijn werkkring niet ach ter, maar in de gevechtslinie zoeken. 5. Het personeel van den geneeskundigen dienst moet zijn dienst verrichten in dekkingen, zoo dicht mogelijk achter de voorste linie. Slechts in de vuurpauzen kan het tot de tirail leurlinie voorwaartsgaan. 6. De troepenverbandplaatsen moeten zoo dicht mogelijk bij de vechtende zijn om in de vuurpauzen dadelijk hulp te kunnen verleenen. Het in punt 5 bedoelde personeel is niet talrijk ge noeg om alle hulp te verleenen. 7. Daarom zullen de verbandplaatsen herhaaldelijk verplaatst moeten worden, ten einde in de vuurstelling geneeskundige hulp te verschaffen. 8. De troepenverbandplaatsen zijn van grooter beteekenis dan vroeger, daar zij geruimen tijd alleen zullen moeten voorzien in de zoo noodige hulp. 9. Onder de tegenwoordige vuuruitwerking zullen de genees kundige compagniën eerst in de latere phasen van den strijd gebruikt kunnen worden. 10. Daar de geneeskundige dienst op het slagveld slechts hulp kan verleenen onder dekking, moeten de officieren van gezond heid in vredestijd zorgvuldig worden opgeleid om geschikte dek kingen voor verbandplaatsen te vinden. 11. Met het oog op het grooter aantal te verwachten ge- 1) M W. 1903

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1906 | | pagina 228