216
Uit het belangrijke artikel van General-Oberarzt Niebergall
„Was lehrt uns der Burenkrieg für den Sanitatsdienst auf dem
Schlachtfelde?" 1) wordt slechts het volgende aangehaald:
1. Dat met de invoering van het kleinkaliber repeteergeweer
en het snelvuurgeschut de aanval minder snel verloopen zal
dan vroeger.
2. Het voorwaartsgaan zal alleen mogelijk zijn na het ver
krijgen van vuuroverwicht, waartoe herhaaldelijk stelling zal
moeten worden genomen.
3. Tengevolge van de vèrdragende vuurwapens begint de
strijd op grootere afstanden dan vroeger, doch ook daar zullen
zware en doodelijke verwondingen niet uitblijven.
4. De geneeskundige dienst moet hiermede rekening houden,
hij moet overal ter beschikking zijn en zijn werkkring niet ach
ter, maar in de gevechtslinie zoeken.
5. Het personeel van den geneeskundigen dienst moet zijn
dienst verrichten in dekkingen, zoo dicht mogelijk achter de
voorste linie. Slechts in de vuurpauzen kan het tot de tirail
leurlinie voorwaartsgaan.
6. De troepenverbandplaatsen moeten zoo dicht mogelijk bij
de vechtende zijn om in de vuurpauzen dadelijk hulp te kunnen
verleenen. Het in punt 5 bedoelde personeel is niet talrijk ge
noeg om alle hulp te verleenen.
7. Daarom zullen de verbandplaatsen herhaaldelijk verplaatst
moeten worden, ten einde in de vuurstelling geneeskundige hulp
te verschaffen.
8. De troepenverbandplaatsen zijn van grooter beteekenis dan
vroeger, daar zij geruimen tijd alleen zullen moeten voorzien in
de zoo noodige hulp.
9. Onder de tegenwoordige vuuruitwerking zullen de genees
kundige compagniën eerst in de latere phasen van den strijd
gebruikt kunnen worden.
10. Daar de geneeskundige dienst op het slagveld slechts hulp
kan verleenen onder dekking, moeten de officieren van gezond
heid in vredestijd zorgvuldig worden opgeleid om geschikte dek
kingen voor verbandplaatsen te vinden.
11. Met het oog op het grooter aantal te verwachten ge-
1) M W. 1903