353
De aanval, wordt daar in drie phasen onderscheiden opmarsch,
ontwikkeling tot het gevecht en beslissing. De eerste phase
omvat de ontwikkeling van het gros onder bescherming dei-
voorhoede en der artillerie, den overgang van den marschvorm
in het breede gevechtsfront, de groepeering der troepen, buiten
het artillerievuur.
De tweede phase duurt van het einde van den opmarsch tot
het oogenblik, dat de troep onder het werkzame infanterievuur
komt. Gedurende deze phase moeten de troepen zoo goed mo
gelijk gedekt en ongezien een vuurstelling op korten afstand van
den verdediger trachten te bereiken. Moeten open terreingedeel
ten overschreden worden, dan wordt het eerst halt gehouden om
het vijandelijk vuur te beantwoorden en te verzwakken. In deze
phase kunnen reeds beslissende aanvallen van kleinere afdeelingen
plaats vinden om bezit te nemen van voorgeschoven stellingen.
De instructie houdt zich verder hoofdzakelijk bezig met de
gewichtige derde phase, het beslissingsgevecht.
De frontaanval zegt zij geeft zelden de beslissing, zoo hij
niet ondersteund wordt door een aanval op een of op beide flan
ken; hij heeft dikwijls ten doel de opmerkzaamheid van den vijand
af te leiden. Bij gunstig terrein kan de frontaanval echter in
den hoofdaanval overgaan, doch zal steeds moeilijk blijven.
De sterkte der tirailleurliniën hangt, tot op de grens tusschen
de tweede en derde phase (800 M.), af van omstandigheden; bij
het begin der derde phase moet, om vuuruitwerking te verkrijgen,
de tirailleurlinie zoo dicht mogelijk zijn 1 pas per man en voor
het bataljon (800 man) 450 tot 500 M. frontbreedte
De aanvaller kan slechts in twee gevallen het vuuroverwicht
verkrijgen
le wanneer hij bij een uitspringende hoek of op de flank der
vijandelijke stelling een omvattenden aanval kan doen met een
grooter aantal geweren dan de verdediger; of,
2e wanneer het terrein toelaat meerdere vuurliniën achter elk
ander (étagevuur) te formeeren.
Over het algemeen ondervindt de aanval gedurende de halten
geen moeilijkheden; het voorwaartsgaan levert de grootste be
zwaren en hierbij moet vooral rekening worden gehouden met
het terrein, waarvan de instructie vier typen onderscheidt:
