- 668
vermogen doen mij aan den pony de voorkeur geven als draagdier
voor berg-artillerie. Met de zwaarste lasten beladen klimmen zij
urenlang flinke hellingen op en bij het dalen in ravijnen staan zij
stevig op hunne beenen. Van smalle wegen en galangans zijn
zij echter minder goede vrienden, wat ten deele een gevolg is
van hunne breedere hoeven en het mindere vermogen, om hunne
beenen voor elkaar te zetten. Dit is echter slechts een gering
nadeel.
Hoewel spoedig bezweet en hijgende, zijn zij in betrekkelijk
zeer korten tijd droog en reeds op adem. Een sterke pony kan
gemakkelijk een last van 150— 160 K. Gr. vervoerenhet scheeren
van de draagvlakte (onder de draagbokken) is maar bij zeer en
kele ruig behaarde exemplaren noodig.
Ook gedurende het dragen zij men indachtig nooit ruw op te
treden of te veel geweld te gebruiken, 't Is niet noodig en kan in
eene korte spanne tijds de beste africhting bederven. De ponies
komen goed afgericht van de remontebatterij. Wat er aan ont
breekt is training, wennen aan langdurige marschen, en dit
vooral moet gelijkmatig en met zachtheid geschieden.
Voeg ik hieraan nog toe, dat de pony ook bij het slechtste
westmousson-weer wel eenige dagen zonder ligstroo onder den
blooten hemel kan bivakkeeren, en dat hij vrij rustig te midden
eener vurende batterij staat, dan geloof ik voldoende te hebben
aangetoond, dat de bergartillerie door de invoering dezer dieren
een waardig surrogaat voor de muildieren is deelachtig geworden.
Ongetwijfeld is dit als eene belangrijke en gelukkige verbe
tering te beschouwen, eene verbetering die ieder, die bergartil-
lerist wil zijn, met ingenomenheid moet hebben begroet.
Bergman.
