655
eenstemming? Neen. In de eerste plaats worden de leeraren
niet voldoende gesalarieerd. (Een kapitein heeft 3000, een lui
tenant f 2000 traktement 's jaars). Daarbij komt de omstan
digheid, dat bij hooge uitzondering de meest geschikte voor het
leeraarsambt uit Indië wordt ontboden. Teneinde overtochts-
kosten uit te sparen beperkt men zich in de keuze als regel tot
die officieren, die om een of andere reden (verlof of beëindigde
detacheering aan de Krijgsschool) in Nederland aanwezig zijn,
waarvan velen nog niet eens genegen zijn als leeraar op te tre
den. Het gevolg is, dat bij herhaling officieren met weinig
Indische ervaring, soms zelfs zonder eenige ervaring te velde, en
met een niet volkomen gezond lichaam tot leeraar worden be
noemd. Op particuliere belangen werd ook vaak meer gelet dan
op 's Lands belang.
Ook wordt, naar ik hoor, iemand in den regel, tenminste
voorzoover den Hoofdcursus betreft, niet uitgenoodigd om les te
geven in bepaald omschreven vakken, maar in militaire vakken.
Aan kennis van en belangstelling voor een bepaald vak schijnt
dus zeer weinig waarde te worden gehecht.
Verder lijkt het me, dat de verschillende vakken aan den Hoofd
cursus logischer onder de leeraren waren te verdeelen. Uit het
officiersboekje van 1907 kan men zien, dat daar de vakken als
volgt over de beide aldaar werkzame Indische infanterieofficieren
verdeeld zijn
Dit ziende moet men er wel aan twijfelen, of voorzoover deze
inrichting betreft er bij de betrokken autoriteiten wel een
ernstig streven naar goed onderwijs bestaat.
de een geeft les in: tactiek dienst- topogra- practi- mili- wapen-
(die en exer- phisch sche tair leer
nooit citie- teekenen veld- straf
te vel- regie- dienst recht
de is menten
ge- en roor-
weest) schriften
de ander id. id. id. pionie- recht- dienst-
ren en lijnig corres-
verster- teeke- ponden-
kingskunst nen. tie x).
1) In dit vak geeft ook een luitenant kwartiermeester van het Indische leger les.
