663
en kromme banen zich hiervoor aanbevelen, kan dit resultaat
ook verkregen worden door uit het springpunt van het projectiel
in de gestrekte baan, onder steile banen projectieldeelen te
doen neerslaan).
Thans is in bijna alle staten de artillerie te velde uitgerust
met Granaatkartetsen met tijdschokbuis (G. K. T. en G. K. S.)
en Brisant Granaten met of zonder tijdschokbuis (B. G. T. en
B. G. S.).
Vóór den Russisch-Japanschen oorlog achtte men de G. K.
met tijdschokbuis voldoende als eenig projectiel voor de munitie-
uitrusting der veldbatterijen x). Aan de G. werd nog slechts
waarde toegekend tot het bestrijden van doode weermiddelen.
De oorlog deed echter de behoefte aan een B. G. gevoelen en
op het oorlogsterrein, in verband met de bijzondere omstan
digheden daar, meer nog aan een G.
Nemen wij nu als punt van uitgang voor ons betoog ten
gunste van een eenheidsprojectiel, de projectielen van het Neder-
landsche veldkanon, zooals die beschreven worden in „Het schot
uit het Veldkanon van 7 c.M. door J. C. Logger 2), dan zien
wij, dat projectielen bij het Nederlandsche veldkanon zijn de
brisantgranaat (B. G.) en de granaatkartets (G. K.).
Beide projectielen wegen 6 K. G., hebben metaalcentreering
en nabij den bodem een koperen geleiband, welke in een groef
geperst wordt. Om verschuiven van den band te voorkomen
zijn in het midden der groef een achttal verhoogingen aange
bracht.
De Granaat is een stalen projectiel, waarvan de wand uit
één stuk bestaat en voorzien van een brisante springlading
(gegoten pikrinezuur) geplaatst in een kartonnen huls, welke
omsloten wordt door een blikken koker. Deze koker rust op
een inzinking in den bodem en in een vernauwing onder het
buisgat.
1) De Russen beschikten iu den aanvang van den oorlog in hunne batterijen alleen
over G. K.
2) Orgaan Ver. ter beoefening yan de krijgswetenschap, 1906/07, I.
1. M. T. 1907. 48
