538
In den vroegen morgen van den 23sten Januari reden War
ren en Coke met eenige stafofficieren uit ter verkenning. Deze
verkenning leerde, dat men den zuidwestelijken uitlooper van af
de Trichardtsdrift moest beklimmen, wanneer men geheel buiten
gezicht van den vijand wilde blijven. Echter besloot men de
bivakplaats der genietroepen aan de Spionkopbeek als uitgangs
punt voor de onderneming te kiezen. Vandaar uit zou men
eerst de westelijke helling van den zuidwestelijken uitlooper
beklimmen en daarna dezen volgen. Deze weg was korter dan
de eerstgenoemde, terwijl de nachtelijke duisternis den marsch
voor het oog der Boeren zou verbergen 1).
Een en ander werd vrij laat in den namiddag bekend gemaakt.
Woodgate gaf zijn bevel eerst te 3,40 n.m. uit, zoodat
Luitenant-kolonel Thorneycroft maar juist tijd genoeg had om
eene ruwe panoramaschets van het te doorloopen terrein te
maken met aanteekening van een paar gemakkelijk herkenbare
boomgroepen, die men voorbij moest trekken. Nauwkeurige
kaarten waren niet aanwezig; trouwens, het terrein was nooit
opgenomen geworden. Het mag dan ook minstens zonderling
genoemd worden, dat Warren den ballon niet gebruikte tot
nadere verkenning van den top, waarvan eigenlijk niemand de
gesteldheid kende. Eerst in den namiddag van den 24sten ont
dekte hij, dat de ballon „would be of incalculable value."
In den loop van den 23sten werden de noodige bevelen uitge
geven. Als een voorbeeld van een Engelsch bevel uit die dagen,
is hierachter als bijlage 2 opgenomen het bevel van Coke, door
dezen uitgegeven tot uitvoering van Warren's bevel. Duidelijk
blijkt, hoe de Engelschen ook op het gebied van het samenstellen
1) De bivakplaats der genietroepen was gelegen nabij de vereeniging van een klein,,
van Three Tree Hill afkomstig beekje inet de Spionkopbeek, ten noord-oosten van
Wright's Farm. Tot daarheen voerde een goede weg. Door eene waadbare plaats in
de beek komt men op een geleidelijk klimmend pad, dat naar een terras op den zuid
westelijken uitlooper van den Spionkop voert. Van hier loopt zigzagsgewijze een gedu
rende het gevecht veel verbeterd pad tusschen steenen rotsblokken door naar den top.
De helling is zeer afwisselend en bedraagt gemiddeld 1 op 7. Volgens Warren's op
gave zou de afstand tusschen de bivakplaats der genietroepen en den top in 1 uur 10
minuten te doorloopen zijn. 's Nachts en gedurende het gevecht, toen het verkeer door
naar beneden gevoerde gewonden belemmerd werd, duurde het natuurlijk veel langer.
(V, blz. 561). Met deze bijzonderheden geraakten de Engelschen eerst na hun tocht,
naar boven bekend.
