KRACHTWERKTLIGEA BIJ DE VESTING-ARTILLERIE. Ia één der dagbladen verscheen onlangs een hoofdartikel, waarin o. a. het oefeningsstelsel van de Vesting-artillerie ter sprake werd gebracht en waarin in het bijzonder critiek werd uitgeoefend op het gebruik van krachtwerktuigen bij het zware wapen. Hoewel er zeker geen enkel vooruitstrevend artillerist zal zijn, die het niet volkomen eens is met den schrijver van bedoeld stuk, komt het ons toch niet ondienstig voor, dat ook in een militair tijdschrift uiteen wordt gezet, welk een kostbare tijd verloren gaat aan het exerceeren met vestingbok en lastsleper. De lastsleper is een toestel, dat wellicht in vroegere jaren in den tijd van het zware voorlaadgeschut goede diensten heeft bewezen, doch het is ons echter niet mogen gelukken een ant- wooid te vinden op de vraag, welk nut thans nog van genoemd werktuig kan worden getrokken nu de vuurmonden van zooveel lichter constructie zijn. De tegenwoordige kanonnen op raderaffuit hebben betrekkelijk zoo'n gering gewicht, dat zij minstens even goed, zoo niet beter, vervoerd kunnen worden op hun eigen affuiten dan met behulp van lastslepers. In het Handboek voor de Vesting-art. is dan ook aangegeven, hoe bedoelde vuurmonden voor het vervoer met de belegerings voorwagen kunnen worden gereedgemaakt. Ontbreekt een affuit of is deze defect, dan kan het vervoer geschieden met de rolwagen. Met betrekking tot het zwaardere geschut op raam- en wieg- affuiten (17 cM. A, 12 cM. L/40 en 7.5 cM. L/40) kan men de volgende vragen stellen. Zou de lastsleper kunnen dienen voor het vervoer van de genoemde kanonnen. 1. binnen het fort, waar ze zijn opgesteld, of 2. van het eene fort naar het andere binnen de stelling of 3. van de eene stelling naar de andere. j) Hoofdstuk XIII „Vervoer van materierl."

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1907 | | pagina 314