LEGERVRAAGSTUKKEN
IN DE PERS.
Geneeskundige dienst te velde.
In de Vereeniging tot beoefening van de Krijgswetenschap heeft Dr.
Boland, de bekende strijder voor het verzachten van het lijden van zieke
en gewonde militairen in tijd van oorlog, eene spreekbeurt vervuld over
„Een poging tot verbetering in de voorbereiding van den geneeskundigen
dienst te velde".
Vergissen wij ons nietj zegt het But. Nieuweblud) deze lezing besprekende}
dan zijn niet vele indische legerdokters lid van Krijgswetenschap. Dit is
te verklaren uit het feit, dat de Nederlandsche vereeniging niet dikwijls
medische onderwerpen ter sprake brengt en meestentijds zaken doet
behandelen, die onzen esculapen uit den aard der zaak meer of minder
onverschillig zijn. Maar dan zullen ze toch goed doen om zich deze maal
een exemplaar van de lezing van 29 November aan te schaffeu of wel
het verslag op een andere wijze machtig te worden en van den inhoud
kennis te nemen.
Wanneer wij de rede van Boland naast het „Voorschrift betreffende
den Militair Geneeskundigen Dienst in Ned.-Indië op voet van oorlog;
uitgave 1906" leggen, dan zien wij, dat, sinds de verschijning van dien
leidraad, er al weer heel wat nieuws onder de zon is en dat de heer Boland
veel ter overdenking aanbiedt, waarnaar in ons voorschrift te vergeefs
gezocht moet worden.
Zoo o.a. verdient in bijzondere mate de aandacht, wat de spreker zeide
over de vorming van z.g. nesten van verwonden, de vestiging van mobiele
hulpposten, de wegwijzer-fiets, de van verband en lafenis voorziene richt-
posten, het gebruik van rijwieltenten, lantaarns, enz., altemaal even be
langrijk voor den medischen dienst te velde en bijna letterlijk voor he$
indische leger toepasselijk, wanneer dit onverhoopt ooit voor de taak van
het bestrijden van een europeeschen vijand mocht worden geplaatst.
En uit het hart gesneden zijn zeker Dr. Boland's woorden, dat de bes^
mogelijke hulp aan gekwetsten niet alleen een recht is, waarop de lands
verdedigers in tijd van oorlog aanspraak hebben, maar dat het ook een
besliste eisch is om de validiteit van de weermacht te kunnen hooghouden.
I. M. T. 1908.
