Een ontwerp-wijzigmg
van het
ONDERSCHEIDINGSTEEKEN VOOR HET KADER.
Een nuttige bezuiniging.
{met plaat 8 en 9)
In een leger met een groote geschiedenis door eenige eeuwen
heen en innig met die van het volk saamgeweven in den strijd
om het volksbestaan als ter verkrijging van meer macht, is het
moeilijk, soms niet raadzaam, verandering te brengen in aange
nomen kleuren en vormen, waarin dat leger is groot geworden
en waaraan het geheele volk door traditie is gehecht geraakt.
(De roode pantalon bij het Fransche leger, de huzaren-uniformen,
de gesloten vormen in het Russische leger, enz.)
Hoewel belangstellend in de handelingen van het Indisch leger,
leeft ons volk niet in die mate met dat leger mede, dat het zich
bekommert over zijne vormen of zijn uiterlijk aanzien. Er kunnen
zonder vrees van bemoeienis van die zijde veranderingen of wijzi
gingen worden aangebracht.
Wij zien dan ook in de laatste jaren, geleid door opgedane
ervaringen in den krijg, aanhoudend proeven nemen, nieuwigheden
invoeren, al zoekende naar het meest bruikbare. Veranderingen
en wijzigingen in uniform en kleur kwamen herhaaldelijk voor.
Verwondering mag het ons baren, dat nog nooit, voor zoover
wij weten, de aandacht is gevallen op het niet-uniforme, onprac-
tische, kostbare dinstinctief voor ons kader beneden den rang
van adjudant onderofficier.
Is het niet eigenaardig, dat waar in ons leger het rangs-
dinstinctief van en met dat van adjudant-onderofficier te vinden
is aan beide zijden van de kraagsluiting, wij dat bij de lagere ran
gen op de mouwen moeten zoeken Is het niet onpractisch, dat
wii bij het aanspreken van een militair (aangesproken worden door
een militair) nog eerst naar 's mans mouwen moeten zien om te
weten met welk soort gegradueerde wij te doen hebben? Dat het