Bijdrage tot de Opleiding
V esting-Artillerie*
van onze Kanonniers bij de
„Hebben wij tegenwoordig nog wel vesting-artilleristen bij
onze vesting-artillerie?" heb ik mij wel eens afgevraagd, ik
bedoel kanonniers, die voor hun taak berekend zijn, die voldoen
aan alle eischen, welke men aan een vesting artillerist mag
stellen Het antwoord hierop valt dengene, die eenigen tijd bij
dat onderdeel van het wapen gediend heeft, niet moeilijk te geven.
NeenOp een enkele uitzondering na, zijn onze kanonniers
niet voor hun taak berekend, de meesten weten van iets „iets"
zeer weinigen weten van alles iets.
De reden hiervan is, dat men bij de vesting tegenwoordig
zooveel „baantjes" heeft en voor elk baantje een deel onzer
kanonniers een speciale opleiding krijgt. En h' ,evolg is na
tuurlijk dat de man min of meer op de hoogte is van die ééne
bezigheid, welke hem geleerd is, en overigens onbruikbaar, of
althans onbetrouwbaar is.
Hoe vaak komt het niet voor, dat een kanonnier bij een
richtvlak met de handen in het haar zit en zich verontschuldigt
met „ik ben geen peiler en waarnemer", waarop dan zoo'n spe
cialiteit moet gezocht worden om het instrument te kunnen
gebruiken of een officier zichzelf moet helpen wanneer die
niet te vinden is. Om een quadrant te stellen is weer een
andere specialiteit noodig, een „richter", terwijl door de telefoon
alleen een „telefonist" kan spreken enz.
En hoe klein zijn de aantallen dier specialiteiten, en hoe
treurig zijn ze in den regel nog op de hoogte van hun vak.
Men denke bijv. aan de practische oefeningen te Batoe Dja-
djar, hoe daar de normale springpunten der projectielen worden
waargenomen, om nog niet te spreken van springpunten 2e
