520
Ook de regeling van R. B. kan mij niet bekoren. Deze wil een ol-
ficier geen reglementen in de eantine laten koopen, evenmin als bier,
maar ze hem evenals de A. O. door den kwartiermeester thuis laten zen
den. Prachtig! maar nu de officieren, die later uit Nederland komen
of die eens een boekje kwijtraken? En moet de kwartiermeester (<>f bec
D. v. O.?) soms uitzoeken wélke reglementen hij wèl en welke hij niet
wil hebben Alsof deze nog geen werk genoeg heeftHet is toch niet
de bedoeling van H. B. om den administratieofficier met alle artillerie
reglementen en wijzigingsbladen daarop, enz. op te knappen of wel den mil.
apotheker met de tactische reglementen van de cavalerie uit te rusten
En het kader; waar moet dat dan iets koopen dat buiten zijn eigen
lijken werkkring ligt?
Ik stel mij ondervolgende, in hoofdlijnen aangegeven regeling, als
eenvoudig en praktisch voor.
Alle drukwerken van het D. v. O. worden beheerd in een centraal
bureau, welks beheerder over zoodanige gegevens beschikt, dat hjj di
rect na het verschijnen van een reglement, wijzigingsblad, A. O, bijzon
dere order, nieuw model gedrukten, enz de noodige exemplaren aan alle
autoriteiten kan verzenden, die met het verschenen drukwerk eenige
bemoeienis hebben 1).
Daarmede is dus alle verstrekking in bruikleen, gratis-verstrekking,
enz. geregeld. Korpscommandanten kunnen dan verder middels een
eenvoudig staatje in duplo alles bij dien beheerder aanvragen wat zij
later (door bevorderingen, enz.) nog noodig mochten hebben.
Voor de verstrekking tegen betaling richte men dan in heel Indië
eenige depots in, waarvoor m i. de plaatsbureau's de aangewezen plaat
sen zijn en dan b. v. alleen die in de groote garnizoenen op Java en
die op de standplaatsen der gew. mil. commandanten op de buitenbe
zittingen. Die depots kunnen zóó eenvoudig zijn, dat een paar boekenkas
ten de geheele inrichting vormen, terwijl de betrokken plaatselijke (mili
taire) commandanten niet meer in voorraad hebben dan zij zelf aanvragen,
m. a. w. zélf willen.
De verrekening kan ook zéér eenvoudig (bv. 2 X per jaar) geschieden.
Die depothouders moeten aan ieder, die met contanten tot het bureau
komt, alle gedrukten 2) verkoopen die in den catalogus (het overzicht,
uitgegeven bij A. O. 1904 No 102) verkrijgbaar zijn gesteld. Hebben zij
iets niet in voorraad, welnu, dan even een staatje naar den algemeenen
beheerder te Batavia; de praktijk leert hun in 'n paar maanden hoe
zij het maken van die staatjes kunnen vermijden door praktische aan
vragen en door tijdig voor aanvulling te zorgen. Ook de hoofd-depot-
houder (centraal magazijn) verricht hetzelfde, d. w. z. ook daar kan ieder
zijn geld inruilen tegen bedrukt papier.
Mij dunkt, dat op deze wijze een ieder alles kan krijgen wat hij wil
b. v. een Europeesch infanteriekorporaal te Merauke wil zich in het be-
1) Zoo noodig geeft hij ook onmiddellijk kennis aan de depothouders (zie hierna) van
de verschijning, opdat deze ook tijdig hunne aanvragen kunnen indienen, ials het
kan reeds tijdens de correctie, dan hebben de depothouders ze even vlug als de korpsen.
2) Reglementen, gedrukten enz. alle met een eigen nummer, evenals in eene biblio-
thtek, waarnaar in de aanvragen kan verwezen worden.
