586
noodzakelijk achten, om de verstrekking te velde gemakkelijker
te doen zijn.
Een Europeaan, want ook aan hen kan getoek en rijst
poenar worden verstrekt is aan de Inlandsche noodrations
niet gewend en kiest men nu eene spijs uit, die zoowel voor
Inlanders als Europeanen kan dienen en aan beiden bekend isi
dan zullen uitdrukkingen als „Gele zeep" voor rijstpoenar niet
meer worden gehoord. Mijn keuze is daarom gevallen op eene
rijst- en op een bruine boonen conserve.
Aan Europeanen zoowel als aan Inlanders zou ik wenschen
te verstrekken: voor ontbijt en morgenmaal telkens een blikje
rijstconserve, bestaande uit:
200 gr. rijst
150 gr. gebraden gehakt
10 gr. sambal goreng,
voedingswaarde van elk blik: 67 gr. eiwit, 15 gr. vet en 152
gr. K.H.;
voor avondmaal een blikje bruine boonen, bereid uit:
200 gr. bruine boonen
150 gr. rauw vleesch,
voedingswaarde 80 gr. eiwit, 7 gr. vet, en 100 gr. Iv.H.
In totaal zal dan worden verstrekt: 214 gr. eiwit, 37 gr. veten
404 gr. K.H. 2878 calorieën. Dat zou zijn eene voldoende
voeding en tevens een krachtig ontbijt.
Naar mijne meening zou de troep op deze voeding, waaraan
ieder is gewend want ook de Inlander nuttigt met graagte de
katjang merah geruimen tijd kunnen teren, zonder dat de
gevechtswaarde achteruit gaat.
Daar komt nog bij, dat het gewicht van deze conserven niet noe"
menswaard grooter zal zijn dan dat van de bestaande noodrations.
Nieuw in te voeren „Noodrations" mogen wanneer ze uit
eene enkelvoudige voeding bestaan, zeer gemakkelijk zijn in de
verstrekking, doch vrijheid van beweging is uitgesloten voor
de troepencommandanten, omdat men de enkelvoudige voeding
niet anders kan gebruiken, dan in geval van nood.
Het is mogelijk, dat zij meer voedingswaarde bezitten
dan de door mij voorgestelde conserven, doch eene kunstmatig
hoog opgevoerde voedingswaarde zal n. rn. m. schade doen
