62
dat denkbeeld zit bij verreweg de meeste bonden dan ook voor-
Wil zoo'n bond beteekenis hebben, dan moet zij kracht bezit
ten, want in den strijd der belangen wint de sterkste.
En het nu erkende strijdmiddel der vakorganisatie is alleen
de werkstaking, een geweldmiddel, dat hoe schadelijk ook voor
beide partijen, veelvuldig wordt toegepast, als alle onderhande
lingen en beraadslagingen falen.
Het is hier de plaats niet eene verhandeling te houden over
het stakingsrecht en over het arbeidscontract, doch we willen
er wel aan herinneren, dat een contract eene vrijwillige ver
bintenis is van twee partijen, waarin de rechten en plichten van
weerszijden zijn omschreven en bepalingen opgenomen omtrent
duur, verbreking, opzegging e. d.
In hoeverre die omschrijving nu juist en voldoende is, doet
hier niets ter zake; is eenmaal de verbintenis gesloten, dan
moeten de voorwaarden ook worden nagekomen.
En nu zal niemand ontkennen, dat wij, officieren, eene vrij
willige verbintenis hebben aangegaan onder zekere voorwaar
den en dat de eerste is de eed van „Trouw aan den Koning,
gehoorzaamheid aan de Wet en onderwerping aan de Krijgstucht".
De Staat moet dat eischen, omdat Leger en Vloot de strijd
macht van haar vormen, het middel het woord geeft het reeds
aan—om te strijden voor hare rechten.
Die rechten kunnen buitenlands of binnenlands zijn aange
tast, we laten dit in het midden, maar acht de Staat, acht het
Hoofd of de verantwoordelijke persoon der gemeenschap eene
krachtsuiting tot handhaving van gezag noodig, dan moet zij
daartoe het middel hebben. Anders is gezag ondenkbaar. En
als laatste middel is dat het Leger en Vloot waarvan de „offi
cieren" de aanvoerders zijn.
Nu kom ik even terug op het woord: „Officiersbond". Dat
omvat dus alle rangen. Het geval moet dus denkbaar zijn, dat
„alle" officieren lid zijn en daarmede zich partij stellen tegen
over den Staat
En ze zijn een orgaan van het gezag. Ze weten dat ze een
werktuig zijn van den Staat en dat die blinde gehoorzaamheid
eischtals het erop aan komt. De Staat kan immers ook niet
anders dulden.