VOOR DE PRACTIJK.
Met inschieten der geweren.
"Waar vroeger in het algemeen aan het inschieten der geweren te
weinig aandacht werd geschonken, is men het laatste jaar een tegen
overgestelde richting uitgegaan en wordt de kwestie sterk overdreven;
tot in het onzinnige wordt geschoten, zonder dat men zich afvraagt,
of het beoogde doel kan worden bereikt.
De eisch toch, welke gesteld is, luidt: een geweer (karabijn) moet
zoodanig worden ingeschoten, dat het middelste trefpunt minder dan
7,5 (14) mM. verwijderd is van het gewenschte trefpunt; geschoten wordt
op 50 M., door daartoe speciaal opgeleide bokschutters. Aangesloten
hiermede, wordt geëischt, dat op alle afstanden de middelste trefpunten
ongeveer samenvallen met de mikpunten.
Geweren en karabijnen welke 10, ja 20 maal worden ingeschoten, om
dit doel te bereiken, behooren volsrekt niet tot een uitzondering; men
treft tengevolge van dit inschieten tal van loopen aan, waarbij de kor-
relnok zoozeer is afgesleten, door het voortdurend aanbrengen en uitvijlen
der merkstreepen, dat verder wijzigen niet meer mogelijk is.
Er zijn zoo tal van omstandigheden, die meewerken, dat het beoogde
doel niet kan worden bereikt, dat steller dezes zich meermalen heeft
afgevraagd, hoe het nog mogelijk is, dat er personen zijn, die het wel
bereikbaar achten. Een legerwapen is nu eenmaal geen schijfbuks.
Beginnen we eens met de veronderstelling, dat een geweer op 50 M.
zuiver is ingeschoten, dus dat verkregen is, dat op 200 M. trefpunt met
mikpunt samenvallen. Schiet men nu met dit geweer op afstanden van
300, 400, 500, enz. M. beelden, zoo kan men niet eischen, dat ook hier
trefpunten met mikpunten samenvallen. De afwerking der vizieren ge
schiedt machinaal, en bij de aflevering moet een zekere tolerantie zijn
toegestaan.
Bij opmeting van bijv. de hoogte van de vizierkeep boven de zielas,
bij den vizierstand 500, van 10 verschillende geweren, is een verschil
gevonden van 0,6 mM. Dit verschil doet de trefpunten op 500 M.
reeds 45 cM. uiteenvallen.
