- 805 wel gehoord, maar het lijkt me toch erg moeilijk, met opzet een „gelukkig" schot op te loopenik meen dan ook dat er minder op opzettelijke wijze naar gezocht wordt, dan wel dat enkelen, na zulk een schotwond opgeloopen te hebben, zich daarmee niet ongelukkig gevoelen. Het streven naar verwon dingen zou toch altijd een ongezond en gevaarlijk werk blijven. En gesteld al, dat een wond met opzet opgeloopen was, dat zal wel uitzondering en een zeer gering percentage blijven zou dus een verwondings-medaille niet geheel naar eisch verdiend zijn, dan mogen we ook niet vergeten, dat een enkele maa] ook een M. W. O. wel eens „verdwaalt". De verwondingsme daille zou in elk geval een herinnering zijn aan een tastbaar en onloochenbaar feit. De uitvoering van uw idee, eene belooning te geven voor lang uithouden te velde lijkt mij erg moeilijk. Lui die veel meema ken, weken achtereen in de rimboe zijn, komen eerder in aan merking voor evacuatie dan zij, die maanden of jaren te Kota Radja (b.v.) zitten, dus ook op het terrein der expeditie, maar misschien nooit een vijand zien. Het is u genoeg bekend hoe weinig, helaas, van de diensten der bergbatterij op Atjeh partij werd getrokken; als artillerist viel daar niet veel oorlogservaring op te doen, toch kregen zij het B. K. K. S.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1908 | | pagina 155