- 848
landers daarentegen krijgen 21+4 cent bijslag. Nu lijkt dit alleszins vol
doende, doch wij zitten hier 72 palen van Solok in het gebergte en de
maréchaussee die hier een dag doortrekkend waren, vertelden ons dat de
dwangarbeiders bij hen 62 cent indemniteit krijgen, zoo ook de Javanen
inaréchaussées, terwijl de Europeanen liefst 92 cent ontvangen. Waar de
officieren 6 gulden, de adjudant onderofficieren f 5, de europeesehe maré
chaussee 92 cent, de Javaansche evenveel en dwangarbeiders 62 centen voor
hun extra onderhoud bekomen, daar krijgen de Europeanen en inlanders
van het twintigste bataljon respectievelijk 38 en 25 centen voor levensonder
houd. Nu vraag ik mij zelf wel eens af: zijn wij soms minder dan dwang
arbeiders? Hebben wij een ander soort maag dat zelfs gestraften bijna het
dubbele van ons Europeanen en 2maal zooveel vivres-indemniteit hebben
dan inlandsche militairen van het twintigste bataljon
Tegelijk hiermede bevat M. W. Ho. 79 eene korte beschouwing over
de jongste studie van Gen. Laymann „Die Ernahrung der Millionenbeere
des nachsten Krieges" waarin deze voorstander van bet koken door den
man, in deze nieuwe pennevrucht toch een waardeerend woord wijdt aan
het streven van het Duitsche Legerbestuur, om door doelmatige keuken
inrichtingen voor vcldgebruik, de voordeelen van het gezamelijk koken te
kunnen benutten. De Duitsche Velddienst zegt daaromtrent in punt 467
„Da aber der iibermüdete Mann dazu neigt, seine Portion nur
„unvolikommen zuzubereiten, so ist es vorteilhaft, wo sich Gelegen-
heit bietet, gemeinschaftlieh kochen zu lassen. Durch die Feld-
„küchen wird den Mannschaften das Kochen abgenommen".
Terecht herinnert Gen. Laymann eraan, dat hiermede nu niet alles
mag overgelaten worden aan de Intendance, maar dat eene innige samen
werking tusschen Intendance en Troep (in den vorm van den verplegings-
officier) noodig blijft.
De moeilijkheden van de verpleging van onze verspreid optredende
kleine troepenafdeelingen hebben al heel wat pennen in beweging ge
bracht, vooral toen nog al reclame werd gemaakt voor het stelsel op
Madagascar. Het Legerbestuur heeft zich veel moeite gegeven, om het
de menigte naar den zin te maken. We hebben aluminium-kookgereed-
schap gebad, koken in petroleumblikken, koken door den man in pan
netjes. zoodat er wel op eenige ervaring kan worden sewezen, maar
daarnaast is iets ontstaan, dat hoe goed ook bedoeld, aanleiding is ge
worden tot tal van misbruiken i c. het indemniteitstelsel. We mogen
aannemen, dar het voorschrift: „Die Vorgesetzten ha ben die Pflicht die
zweckmaszige Zubereitung der Speisen zu beaufsichtigen" algemeen is,
maar het geven van de zoogenaamde indemniteit instede van voeding
maakt dat toezicht uiterst moeilijk.
Daarbij komt nog iets anders. Het bedrag der indemniteit, die wordt
uitgekeerd in noodgeval, als op andere wijze niet in de voeding kan
worden voorzien, behoort berekend te worden volgens de aankoopsprij-
zen van de niet verstrekt wordende voedingsmiddelen (A. O. 1907 No
73 Vil), zoodat voor een zelfde landstreek een zelfde bedrag geldt,
voor een zelfde ration voedsel. Ongelukkig evenwel worden de rayons,
voor bepaa'de indemniteiten wel eens wat te groot of te algemeen ge
nomen, hetzij wegens onbekendheid der marktprijzen, hetzij om andere
redenen, maar een feit blijft het, dat hoe gemakkelijk bet ook voor den
troepencommandant is in stede van voedsel een zekere som geld te ge
ven, daardoor ongewenschte toestanden ontstaan. Indien bovenaange
haalde bewering waar is, dan is er een fout in de toepassing der ta-