- 848 landers daarentegen krijgen 21+4 cent bijslag. Nu lijkt dit alleszins vol doende, doch wij zitten hier 72 palen van Solok in het gebergte en de maréchaussee die hier een dag doortrekkend waren, vertelden ons dat de dwangarbeiders bij hen 62 cent indemniteit krijgen, zoo ook de Javanen inaréchaussées, terwijl de Europeanen liefst 92 cent ontvangen. Waar de officieren 6 gulden, de adjudant onderofficieren f 5, de europeesehe maré chaussee 92 cent, de Javaansche evenveel en dwangarbeiders 62 centen voor hun extra onderhoud bekomen, daar krijgen de Europeanen en inlanders van het twintigste bataljon respectievelijk 38 en 25 centen voor levensonder houd. Nu vraag ik mij zelf wel eens af: zijn wij soms minder dan dwang arbeiders? Hebben wij een ander soort maag dat zelfs gestraften bijna het dubbele van ons Europeanen en 2maal zooveel vivres-indemniteit hebben dan inlandsche militairen van het twintigste bataljon Tegelijk hiermede bevat M. W. Ho. 79 eene korte beschouwing over de jongste studie van Gen. Laymann „Die Ernahrung der Millionenbeere des nachsten Krieges" waarin deze voorstander van bet koken door den man, in deze nieuwe pennevrucht toch een waardeerend woord wijdt aan het streven van het Duitsche Legerbestuur, om door doelmatige keuken inrichtingen voor vcldgebruik, de voordeelen van het gezamelijk koken te kunnen benutten. De Duitsche Velddienst zegt daaromtrent in punt 467 „Da aber der iibermüdete Mann dazu neigt, seine Portion nur „unvolikommen zuzubereiten, so ist es vorteilhaft, wo sich Gelegen- heit bietet, gemeinschaftlieh kochen zu lassen. Durch die Feld- „küchen wird den Mannschaften das Kochen abgenommen". Terecht herinnert Gen. Laymann eraan, dat hiermede nu niet alles mag overgelaten worden aan de Intendance, maar dat eene innige samen werking tusschen Intendance en Troep (in den vorm van den verplegings- officier) noodig blijft. De moeilijkheden van de verpleging van onze verspreid optredende kleine troepenafdeelingen hebben al heel wat pennen in beweging ge bracht, vooral toen nog al reclame werd gemaakt voor het stelsel op Madagascar. Het Legerbestuur heeft zich veel moeite gegeven, om het de menigte naar den zin te maken. We hebben aluminium-kookgereed- schap gebad, koken in petroleumblikken, koken door den man in pan netjes. zoodat er wel op eenige ervaring kan worden sewezen, maar daarnaast is iets ontstaan, dat hoe goed ook bedoeld, aanleiding is ge worden tot tal van misbruiken i c. het indemniteitstelsel. We mogen aannemen, dar het voorschrift: „Die Vorgesetzten ha ben die Pflicht die zweckmaszige Zubereitung der Speisen zu beaufsichtigen" algemeen is, maar het geven van de zoogenaamde indemniteit instede van voeding maakt dat toezicht uiterst moeilijk. Daarbij komt nog iets anders. Het bedrag der indemniteit, die wordt uitgekeerd in noodgeval, als op andere wijze niet in de voeding kan worden voorzien, behoort berekend te worden volgens de aankoopsprij- zen van de niet verstrekt wordende voedingsmiddelen (A. O. 1907 No 73 Vil), zoodat voor een zelfde landstreek een zelfde bedrag geldt, voor een zelfde ration voedsel. Ongelukkig evenwel worden de rayons, voor bepaa'de indemniteiten wel eens wat te groot of te algemeen ge nomen, hetzij wegens onbekendheid der marktprijzen, hetzij om andere redenen, maar een feit blijft het, dat hoe gemakkelijk bet ook voor den troepencommandant is in stede van voedsel een zekere som geld te ge ven, daardoor ongewenschte toestanden ontstaan. Indien bovenaange haalde bewering waar is, dan is er een fout in de toepassing der ta-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1908 | | pagina 198