871
doen. De 3e divisie en de korps-artillerie van het He Leger
korps waren toen juist bij Gravelotte aangekomen, zoodat dit
Legerkorps in zijn geheel voor het uitvoeren van die opdracht
ter beschikking was. De drie divisiën in opmarsch werden
door de Franschen voor het reserve-leger onder aanvoering van
den Koning van Pruisen gehouden en geschat op 2 a 3 leger
korpsen.
Tegen zulk een overmacht zich niet bestand gevoelende,
kwamen de generaals Leboeuf en Frossard overeen, te
trachten tijd te winnen door een offensieven stoot, gelijktijdig
vanuit Moscou en Point du Jour te ondernemen, zoodra
de vijandelijke macht zich uit het Mance-ravijn zou ontwikkelen.
Frossard begon de offensieve beweging van uit Point du Jour te
vroeg, toen Leboeuf zelfs nog niet met zijn opstelling gereed
was.De voorafgaande twee uren was het gevecht van weers
kanten slechts sleepend gevoerd; nu begon echter aan Fransche
zijde ter inleiding van de attaque een hevig geschut- en geweervuur,
dat door een snel en ordelijk uitbreken der troepen onder Frossard,
begeleid door tromgeroffel en hoorngeschal, gevolgd werd.
Op slechts 2 a 300 M. van de voorste Fransche loopgraven
bevonden zich de twaalf compagnieën, waarvan boven sprake
was, die dus spoedig bereikt en tengevolge van hun geringe
gevechtswaarde gemakkelijk overhoop geloopen werden. Deze
overblijfselen van Duitsche troepen werden door een paniek
aangegrepen, trokken het Mance-ravijn weer over en vluchtten
het bosch uit, de richting van Gravelotte in, recht op de daar
in stelling staande Duitsche batterijen aan. Artillerie-officieren
trachtten met getrokken sabel den bandeloozen hoop tot staan
te brengen, maar tevergeefs, de vluchtelingen holden tusschen de
stukken door en konden eerst ver daarachter verzameld worden.
Intusschen was de Fransche aanval op 150 M. Oostelijk
van den boschrand door het Duitsche artillerievuur tot staan
gebracht en waren daarna de Fransche soldaten als een ordelooze
bende naar hun hoofdstelling teruggekeerd.
Generaal von Steinmetz had omstreeks 6 uur den generaal
von Goeben last gegeven, de nog beschikbare vier bataljons
der 32e Brigade (VIITe Legerkorps) naar het Mance-dal te doen
