1086
zich een oogenblik in te denken, dat ik als militair een krant redigeer en
dat hij dan eiken avond in de politienieuwtjes naast den eur. fuselier X, die
dronken over straat liep, leest dat mijnheer Y of Z, president van dit, di
recteur van dat, employé bij die, enz. dronken uit de Harmonie, uit de
Concordia, van een fuif, van een afscheisdiner, enz., enz., huiswaarts keer
den en zicli daarbij bedienden van een ebro met neergelaten zeilen of van
een equipage van den gastheer. Heusch, het oordeel over ons leger zou
dan aanmerkelijk veranderen.
Wij hebben deze artikelen met aandacht gelezen, en stellen er prijs op
te verklaren dat hoewel Mavors zich zoo keert tegen een ieder die niet
dweept met de nieuwe richting, daarbij ook op ons wijzende, wij in het
wezen der zaak weinig van elkaar verschillen. Niemand ook wij niet
zal wel den ouden toestand terug wenschenmaar gehoorzaamheid
aan de gegeven bevelen en stipte opvolging van de regle
menten en voorschriften, door de hoogste autoriteit tot
den laagsten fuselier, is een éérste vereischte. Dat is Ma..
vors met ons eens endaaraan hapert tegenwoordig véél; dat
zal hij wel willen toegeven. En het plotseling weglaten van alle controle
al zijn er papieren brieven die anders voorschrijven is een factor, die
in de praktijk verderfelijk werkt en die oorzaak is, dat een ieder
tegenwoordig maar doet, wat hem goeddunkt. Onder het voorwendsel
van aankweeken van zelfstandigheid en ontwikkelen van initiatief laat
de korpscommandant aan den comp. commdt. nagenoeg alles over. Deze
handelt op dezelfde wijze ten opzichte van zijne luitenants, die alles weer
endosseeren aan het kader, zoodat ten slotte Jan Fuselier doet, wat
hij wil.
En dat verklaart den lak, dien zoo velen hebben aan gezag en gebod.
De theorieën van het Volksleger zijn overgeplant op een stek, die van
een geheel andere soort is, met geheel andere raseigenschappen.
Aan de vruchten kent men den boom. Krijgstucht is stipte plichtsver
vulling tot het brengen van het hoogste offer toe.
Een ieder beantwoorde de vraag of hij steeds zijn plicht, ook in ethischen
zin vervult, het eerst en voor zich zelf.
Doch het leger kan niet wachten op het resultaat van die zelfbespiege
ling en eischt dadelijke gehoorzaamheid dat is praktijk. Langzamerhand
wordt dan het hoe en waarom van tal van knellend geachte voorschriften
wel duidelijk.
Laat een ieder in zijne betrekking de plichten hem opgelegd vervullen
alle dus niet die hem het aangenaamste en het gemakkelijkste zijn, dan
komen we waar we wezen moeten. Maar zoolang er nog zoovelen zijn,
die dat niet uit eigen beweging doen is streng toezicht, desnoods dwang,
in welken vorm ook, noodisr.
O
Alleen „drill"?
De Keizer-parade te Metz heeft op de militaire verslaggevers van de
Fransche dagbladen een diepen indruk gemaakt.
Die van het Journal zegt: „Toen de eerste zwarte helmbossen zichtbaar
werden, gaf keizer Wilhelm zijn bevelhebbersstaf over aan maarschalk
Iiaseler, die nog altijd zoo sterk op wijlen onzen minister Thiers lijkt.
Daarna trok hij de sabel en vertoonde zijn regiment, als een eenvoudig
kolonel, aan de Keizerin en de Koningen, met een jeugdig vuur, dat
