1108
van de teekeningen gevormd door een afdruk van de huid van de
vingertoppen dit gaat zelfs, blijkens de ondervinding, zoover
dat de teekeningen op de vingertoppen van een kind, bij zijne
geboorte aanwezig, gedurende zijn geheele verdere leven het
zelfde blijven, behalve in afmetingen natuurlijk, en zelfs tot
na zijn dood, totdat de huidweefsels in ontbinding overgaan en
ten 2e op het feit dat geen twee vingerteekeningen noch bij
den zelfden persoon noch bij verschillende personen in alle de
tails met elkander overeenkomen.
Op die twee eigenschappen dus, de onveranderlijkheid van
die teekeningen bij denzelfden persoon gedurende zijn bestaan
en het feit dat iedere vinger zijne eigene teekening heeft, be
rust het systeem van identificeering middels vingerafdrukken,
genaamd dactyloscopie.
Dit zijn geen nieuw ontdekte eigenschappen, want dekennis
daarvan bestaat reeds sinds overoude tijden.
De Chineezen maakten daarvan al in de grijze oudheid ge
bruik door op de verstrekte reispassen den afdruk van een
vinger van den reiziger te plaatsen opdat de autoriteiten, waar
mede de reiziger in aanraking kwam, zich konden overtuigen
dat pas en reiziger bij elkander behoorden.
Ook in de landen onder het gezag van de Halve Maan wordt in
handelskringen sinds onheuglijke tijden gebruik gemaakt van
de vingertopteekeningen.
Elke Turksche handelaar, die, zooals er naar het schijnt vele
zijn, niet kan schrijven, heeft een klein blikken doosje, gevuld
met een in sepia gedrenkt sponsje, bij zich. Is nu zijne hand-
teekening noodig dan drukt hij even den top van zijne rech
terwijsvinger op het sponsje en daarna op het papier. En evenals
in Europa de handelaren elkanders handteekeningen kunnen
ontcijferen, hoe onleesbaar deze soms ook kunnen zijn, zoo zijn
de Turksche handelaren volkomen op de hoogte van de vinger
topteekeningen van hunne handelsvrienden.
Hoewel het dus in het dagelijksche leven van Chineezen en
Turken toepassing vond, kreeg dat systeem eerst beteekenis
toen geleerden van naam zooals Furkenje en Galton, het in
den kring hunner bemoeienis namen.
Hunne onderzoekingen, doch voornamelijk die van William
