1225
Het slaan is eene natuurlijke beweging en onze Indische
landaarden zijn in het algemeen beter vertrouwd met een
slagwapen, terwijl het steken, in dit geval het bajonetschermen,
eene handigheid is, die velen niet dan na oefening en dan nog
niet eens voldoende machtig worden.
Een Javaansch hoornblazer, wien ik een verwijt maakte,
dat hij met zijn revolver zes poedels, op 15 pas afstand van de
schijf staande, schoot, antwoordde mij„Tida apa, luit'nant,
pakej klewang sadja."
Samenvattende hetgeen ik nu besproken heb, stel ik mij
den infanterist voor gekleed en bewapend als volgt
Kleeding. Wapening,
stroo (bamboe) hoed karabijn,
groen-sergen jas (met onderscheidings- klewang
teekeneen op den kraag)
groene bamboe broek,
groene wollige beenwindsels,
lichte en sterke schoenen.
De tegenwoordige draagwijze van de klewang is onpractisch;
wanneer men loopt slingert het wapen hinderlijk tusschen en
tegen de beenen. Men heeft steeds de linkerhand noodig om
te zorgen, dat men er niet door struikelt.
De draagwijze moet zoodanig zijn, dat men ten allen tijde
de beide handen kan gebruikendoor de schede ongeveer een
decimeter hooger in den schoen te laten rusten, hangt de knop
ter hoogte van de knie en komt het slingeren niet meer voor,
zoodat men beide handen vrij krijgt. Door de scheede van af den
sluitrand van de opening over eene lengte van een decimeter
te omkleeden met leer is de wijziging eenvoudig aan te
brengen.
E. K. A. de Neve.