1249 en bureauwerk. Tegen de witte tres-attila bestaat dus niet de minste wrok of tegenzin. Waarom werd indertijd de gewilde pet van bet Fransch model vervangen door een hoofddeksel zonder model? Waarom is de oudste koloniale mo gendheid in Azië nog steeds niet in staat gebleken haren officieren een wit hoofddeksel te geven, dat gedragen kan worden? Waarom wordt in deze aangelegenheden nooit rekening gehouden met den smaak en de wenschen van troepenofficieren van practijk Gaan we nu de nieuwe witte uniform eens ontleden dan krijgen we: een jas-toetoep, 5 of 6 knoopen (comme vous-voulez), geen of 12 zakken (just as you like it), witte, gele of zwarte schoenen naar believen, waar. scherp omschreven in de betrekkelijke order wordt. dat de kraag van de jas gesloten behoort te zijn door twee bolvormige knopjes van 6, zegge zes m.M. doorsnede op een stiftje van 6 zegge zes m.M lengte! Alzoo geen Zeeuwsche. De rangs-distinctieven op schouderlappen van marine-model, maar ook niets meer dan de rangs-distinctieven! Geen onderscheid van wapens of dienstvakken. Cavalerist en kwartiermeester, dokter, genist, ar tillerist enz. niet van elkaar te onderkennen, tenzij men zijn neus tot op 5 cM van de knoopen brengt, hetgeen bij de twee eerstgenoemden nog geen uit sluitsel geeft. Of wil men dat de bereden officieren sporen op witte of gele strandschoenen zullen spijkeren Een trotsch gezicht Waarom de schouderlap zoo eenvoudig gemaakt Die gaat toch niet meer naar de toekang-menatoestel u voor een tweede luitenant met één sterretje op een zwarte lap laken. Zou een flink, duidelijk onderscheidingsteeken voor elk wapen of dienstvak (zonder uitzonderingen) juist op den schouder niet uitstekend op zijn plaats zijn De traditioneele hoorntjes, gekruiste kanonnen, helmen, esculapen, kronen en zonnen zijn met niet noemenswaardige onkosten naast het rangs-distinc- tief te borduren en maken althans den schouderlap meer gekleed. Het tijdsverloop, na welke de nieuwe uniform verplicht is gesteld, is te kort (1 jan. 1910). Iemand, die behoorlijk in zijne witte kleeding zit, is daar niet in een jaar doorheen. Maar die tijd is lang genoeg om terug te ko men op een beslissing, die oorzaak zal zijn, dat de officier zich zoo min mogelijk in uniform vertoont. Hij zal als regel buiten dienst zijn burger-jas- toetoepje dragen en als hij netjes wil zijn een behoorlijk Europeesch zomer pakje naar den laatsten smaak. De weg toch, om in 't wit correct gekleed te gaan, is hem afgesneden en de zwart lakensclie attila is nu eenmaal te warm voor 80 van onze garnizoenen. Of een en ander ook meer onkos- met zich zal brengen En of We behoeven hieraan niets toe te voegen, dan den wensch, dat in de toekomst bij nieuwe vooratellen tot wijziging de meening van het offi cierskorps ook eens geraadpleegd wordt, zooals dit hij de Kon. Marine gebruikelijk is, dan wel door een prijsvraag aller medewerking wordt ingeroepen. Van ons Grooter Nederland. Makassar26 Augustus 1908. Indien Makassar en Zuid-Celebes een goed gemiddelde aangeeft van onze Buitenbezittingen, dan mist men het recht over onzen kolonialen arbeid mee te spreken, wanneer men dien enkel van Java kent. 't Is waar, dat ons volk, koloniale mogendheid onder de grootste, tot op een dertig jaar geleden met zijn Buitenbezittingen zoo goed als niets gedaan heeft, zoodat er allengs overal chaotische toestanden heerschten, waarin de Nederlandsche naam een bespotting, het Nederlandsche gezag een aan fluiting en de Nederlandsche lafheid een gevaar voor geheel ons koloniale rijk was. En waarlijk, dat wij deze vruchtbare landen hebben kunnen verwaarloozen en toch behouden tot in den tijd, heden, dat de Nederland-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1908 | | pagina 609