1257
rende legers in tijI van vrede, het onderwerp: kleeding en uitrusting
der troepen gedurende den oorlog, te behandelen.
Over 't algemeen droegen de Russen te velde dezelfde kleeding als
in vredestijd. De troepen, die naar 't terrein van den oorlog trokken,
waren overvloedig voorzien van uniformstukken, schoenen en onder-
kleeding. De reservisten echter waren in dit opzicht in minder gunsti
ge omstandigheden, want, hoewel zij goed gekleed waren, namen zij
slechts de grondstoffen mede om hunne schoenen daarvan te maken, of
zelfs de waarde daarvan in geld, om ze te koopen. Het gevolg daarvan
was, dat het meerendeel dezer lieden te velde trok met schoeisel, dat
zij van huis medegebracht hadden en dat zich meestal in slechten staat
bevond, dat zij de grondstoffen, die hun verstrekt waren, verkochten
en dat zij 't geld gedurende den langen tocht naar het oorlogsterrein
verkwistten, 't Is om die reden dat 't gerucht zich verspreidde, dat 't
russische leger slecht uitgerust en gekleed was. In werkelijkheid lieten
de uitrusting en de kleeding dier troepen gedurende den oorlog niets te
wenschen over.
Behalve de uitrustingstukken bij den man en de reservekleeding en
uitrusting, welke direct bij de hand waren, had de troepencommandant
nog de beschikking over verscheidene stellen per man
De intendance bezat dan ook van af 't begin van den oorlog voor
een sterkte van 300,000 man twee stel kleedingstukken en 3 paar schoe
nen per man en een hoeveelheid onderkReding, die hieraan evenredig
was. Deze voorzieningen, die herhaaldelijk gedurende den oorlog aan
gevuld werden, waren of werden verdeeld over drie groote magazijnen
op 't operatieveld gelegen. De behoeften van 't leger werden gemeld
aan de militaire intendance te Kharbin, die de gevraagde stukken zond
naar een der drie magazijnen, dat dan zorgde voor de verdere doorzen
ding.
De kleeding van een Russisch soldaat moest als weinig practisch wor
den aangemerkt. Zij bestond uit een zware pantalon van zwart laken,
die ongezond was in den zomer, een lakensche blouse (kiel), zware laarzen
met hooge schachten, die in 't loopen hinderlijk waren, een ruige muts
van overdreven groote afmeting en een langen mantel. Op 't terrein
waren de troepen door deze uniform reeds uit de verte kenbaar en aan
den anderen kant waren de schouderpassanten van verschillende kleur
en andere opzichtige distinctieve teekenen oorzaak, dat men gemakkelijk
de slagorde der Russen kon onderscheiden.
Weldra eischte het klimaat verandering in de kleeding. Gedurende
den zomer ontvingen de troepen ter vervanging van den kiel, overhem
den van licht weefsel van donkergroene kleur, die dikwijls werden ge
dragen zonder onderhemd. Dit gaf geen goede resultaten. De zware
zwarte broeken werden gedeeltelijk vervangen door broeken van't zelfde
model maar van blauw chineesch katoen, die zeer praktisch bleken te
zijn. Een lichte pet met nekbedekking werd in de plaats gesteld van de
pelsmuts.
Tegen den winter werden halve pelzen verstrekt, die zoodanig ver
vaardigd waren, dat zij onder den mantel gedragen konden worden
maar teen gebleken was, dat de manschappen met deze twee kleeding
stukken aan, belemmerd werden in 't hanteeren van hunne wapens, moest
men gedurende den slag de troepen van een van deze beide kleeding-
