1287 schen militair en burger daardoor zoo bevorderd wordt, dat zij elkaar wederzijds leeren appreciëeren, dat de militair daardoor meer gelegenheid krijgt om zich in de burgermaatschappij te doen opnemen, hetgeen hem niet anders dan ten goede kan komen. Kortom, zoowel om physieke als moreele redenen kan het voetbalspel niet anders dan de weerkracht van het leger ten goede komen, kan hier dus van een Legerbelang gesproken worden. Wij twijfelen er dan ook niet aan, of de rapporten van de verschillende autoriteiten bij het Legerbestuur ontvangen, zullen eenparig en onver deeld gunstig geluid hebben en zéér zeker eene definitieve regeling dezer aangelegenheid aanbevelen en rechtvaardigen. Inderdaad is dit het geval geweest; begin December moet hierover aan de Regeering gerapporteerd worden, zoodat wij vermoedelijk tegen het begin van Januari de beslissing die niet ande-s dan „bestendigen''kan luiden kunnen verwachten. Omtrent eene eventueel te ontwerpen regeling geeft hij de volgende be- hartenswaardige wenken: Het doelmatigste zou ons voorkomen, dat in het militair tarief werd bepaald, dat élke compagnie en èlk detachement recht heeft op een zekere som per jaar; geen gr-ns te stellen voor het aantal manschappet# want of men nu een detachement heeft van 100 of 35 man, het aantal aan te schaffen ballen, palen, pompen, vlaggen, enz zal niet noemenswaard^ verschillen, 50 per jaar komt ons reeds vrij voldoende voor; f 25 was beslist te weinig. Maar dan moeten die voetballen ook uitsluitend in de diensturen gebruikt worden en niet zooals thans dikwijls geschiedt ook door de vrijwillige clubs. Bovendien moet men wat zorg aan het onderhoud besteden, vooral waar die ballen meestal 's morgens in vochtig gras worden gebruikt en zij door onoordeelkundig drogen na 'n paar maal spelens kunnen afge schreven worden. Ook hopen wij dat het Legerbestuur niet zelf voor de aanschaffing van ballen zal gaan zorgen, door b.v. voorraden in magazijnen of cantines op te slaanwij zouden dan met die ballen dezelfde misère moeten door staan als met schoenen, slobkousen en andere leerwerken. Laat iedere compagnies-commandant dus vrij om zélf of in vereeniging met anderen de noodige ingrediënten aan te schaffen daar waar hij dat wil, doch help hem desnoods van hoogerhand aan een paar goede en goedkoope adressen in Batavia of Soerabaja. Yoorts zou het aanbeveling verdienen om het vrij vervoer voor voet ballers ook uit te strekken over andere dan S. S. lijnen; wij militairen in Midden-Java toch verkeeren thans in zéér ongunstige omstandighe den en voor ons was dat vrije vervoer slechts een doode letter. Ook moet aan een reizend elftal toegestaan worden om zich met alle treinen te doen vervoeren, dus óók met snel- of z. g. expresstreinen, ten einde zoo snel mogelijk een andere plaats te kunnen bereiken, waardoor de aan te vragen verloven (met daaraan verbonden verblijfkosten, enz.) tot een minimum gereduceerd kunnen worden. Omtrent het vervoer met de N. I. S. en andere particuliere spoorlij nen is reeds een voorstel aanhangig, zoodat Velocitas tevreden kan zijn Ten slotte bespreekt hij het artikel „Leger en Sport" in de N~eue

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1908 | | pagina 647