Een Nieuw Eereteeken Yoor eenigen tijd werd in de „Java Bode" erop gewezen, hoeveel prijs de mindere militair stelt op het bezit van een aantal herinnerings-medailles en in verband daarmede de wen- schelijkheid uitgedrukt, voor de veldtochten op Celebes en Bali een bijzonder eereteeken uit te reiken, in plaats van als gewoonlijk een gesp voor het expeditie-kruis. Terecht werd de aandacht gevestigd op de populariteit van 't Lombok-kruis, een sierlijk eereteeken als herinnering aan moeilijke dagen. Wij kunnen geheel met die beschouwingen meegaan en begrijpen volkomen dat de soldaat, niet 't minst ook voor den tijd na zijn terugkeer in de burgermaatschappij, gaarne als blijvend bewijs van wat hij in 's Lands dienst presteerde een serie kruizen en medailles heelt. Ongetwijfeld mag ook een zekere invloed op de werving aan dergelijk herinnerings-metaal niet ontzegd worden. .Nu zijn evenwel het Eereteeken voor belangrijke krijgsver richtingen, het Lombok-kruis, de Atjeh-medaille niec anders dan bewijzen dat de drager aan die expedities heeft deelgenomen, zonder dat daaruit blijkt of zijn aandeel in de gevechten al dan niet belangrijk is geweest. De koninklijke onderscheidingen zijn slechts voor enkelen weggelegd en dit juist geeft daaraan de hooge waarde. Het komt ons echter voor dat naast M. W. O. en eervolle vermelding aan een breede schaar van verdienste lijke militairen een eeremetaal van onbetwistbare waarde zou kunnen worden uitgereikt, wanneer het n. 1. aan H. M. de Ko ningin zou mogen behagen, een militair kruis in te stellen voor hen, die voor den vijand gewond worden. Het bezit van zulk een kruis zou den drager tegenover zijn kameraden en tegen over de buitenwereld een zeer gewaardeerd cachet verleenen en een ruime belooning geacht worden voor doorgestaan gevaar.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1908 | | pagina 153