Van eene Oude Koe en eene Sloot
„Au", was mijn eerste uitroep, toen ik van aflevering 7 de
inhoudsopgave opsloeg, 't Is goed, dat overste Graafland, de
maréchausséeman van 96 A) nog niet dood is. Er kwam een
aardbeving, zoo zou hij zich omdraaien in zijn graf. „Een
vaandel voor de maréchaussée„Wat is dat? Wordt er een uit
gereikt?" Blz. 705 stelde me gerust. Er wordt pas om gevraagd.
Dat er lange mijlen mogen liggen tusschen Juli 1908 en het
tijdstip van uitreiking! Ik ben maar een normaal, gewoon
infanteristje, heb wel eens m'n revolver moeten afschieten,
't wel eens gehad, dat mijn sectie niet volgde zooals ik wilde,
zelfs wel eens een paar geweren buitgemaakt, doch niets bij
zonders gepresteerd en mijn borst is nog „maagdelijk". Maar
toch waag ik het te zeggen, dat ik bij lezing van blz. 705
het gevoel kreeg van aan een slootkant te staan en iemand te
"Wij moeten hen voeren tot stipte plichts
betrachting, bovenal daar waar hij die onder
de zwaarste omstandigheden eenmaal zal
moeten toonen: op het gevechtsveld.
Daartoe behoeven we meer dan een symbool
voor vrede* tjjd dat nu bij een deel der onzen
verkeerd uitwerkt en in tgd van oorlog ze
ker geen goed meer kan doen. Daartoe hebben
we van nocde iets wat steeds geleefd heeft
en steeds zal blijven leven: het bezielende
voorbeeld, waarmede wij onze minderen voor_
gaan, de "ware taal, die we tot hen spreken
en waarmede wij, de aanvoerders, evenzeer
als het vaandel voorheen, in de toekomst
groote offers kunnen verkrijgen, maar dan
zulke die inderdaad zullen gebracht zijn tot
heil van ons lieve Vaderland.
23e. jr.gang Militaire Gids 1904.
1) Lees eens: Tactiek der maréchaussée op Atjeh. M. Gids 21e jaargang.
