1177 Dit rondschrijven zou evengoed voor ons Indisch leger kunnen gelden, want ook hier wordt dikwijls op hoogst eigenaardige wijze gestraft, ter wijl wij bovendien hier nog zuchten onder eene verouderde rechtspleging. De schrijver der Militaire Causerieën in de Nieuwe Soerabaja Courant wijst in het nummer van 2 October op eene z. i. averechtsche toepassing der z. g. „bijkomende straffen" en wel in het bijzonder de vervallenver klaring van den militairen stand". Wij kennen gevallen, dat krijgsraadsleden bij de beraadslaging over de strafbedeeling een warm pleidooi hielden om den beklaagde «vervallen te verklaren" en als argument aanvoerden, dat het laten doordienen, ihet toe staan langer de koninklijke uniform te dragen aan den beklaagde, een decli natie voor den stand, een beleediging, ja een kaakslag was voor de kame raden. Het eenige argument, dat de auditeur-militair hiertegen wist aan te voe ren, was: «dat het Hof het niet wilde", en dus zeker het vonnis niet zou approbeeren. Wèg pleidooi, wèg beginsel, wèg streven, een zich langzamerhand door eigen kracht omhoogheffenden soldatenstand te zuiveren, te sparen voor den omgang met een minwaardig individu. _«Het Hof wil het niet", misschien zou men het nog krachtiger argument hier nog bij kunnen voegen «En iedere man, die in Priok aan wal stapt, heeft idem zóóveel gekost". Maar begrijpt men dan niet, dat door het handhaven van een eeuwenoude rechtsbedeeling en het aanvoeren van al te «klinkende" argumenten, men zijn eigen glazen ingooit, den soldatenstand op het oude lage peil blijft neerdrukken. Is het ethisch beginsel heusch niets als een frase De nieuwe Schietopleiding- bij de Infanterie. Aan eene correspondentie in de Javabode van 17 October uit Tjimahi ontleenen wij het volgende De in het begin van dit jaar ingevoerde nieuwe schiet-methode kan nog steeds niet iedereen bekoren. Het kost in ons Indië, en speciaal in het leger dan ook heel wat moeite, om wat nieuws ingevoerd te krijgen en direct zijn er scherpzinnige zielen bij de vleet, om in zoo'n nieuwigheid allerlei kleine onjuistheden of tegenstrijdigheden te ontdekken en haar op grond van dergelijke nietigheden onmiddellijk aftebreken. In plaats van het voorschrift goed te bestudeeren, den geest er van te leeren begrijpen en met ambitie en toewij ding te trachten de resultaten zoo hoog mogelijk optevoeren wordt door som migen maar al te spoedig het bijltje er bij neergelegd en het nieuwe als onbruikbaar verworpen, in plaats van de oorzaken optesporen, waarom die resultaten niet naar den zin waren. Het is een bekend feit, dat bij in richtingen waar bekwame officieren aan het hoofd staan en waar het perso neel wat standvastig is, met die nieuwe snellere sehietmethode uitkomsten zijn behaald, waarvan men vroeger niet had durven droomen. Maar daartegenover staat, dat bij andere korpsen door het reusachtige «va et vient" van kader zoowel als manschappen, men dikwijls groote teleurstel lingen ondervindt. Nauwelijks heeft men een klas 'n paar maanden geoe fend of rts, daar gaat zij naar elders om aangevuld te worden met half versleten manschappen uit de rimboe, die soms in geen jaren iets aan schiet oefeningen gedaan hebben. Zoo iets werkt zéér ontmoedigend en wekt me nige teleurstellingmaar men gooie dan toch vooral de aanvankelijk minder goede resultaten niet op de methode zélf! Spreketide over den ongunstigen tijd, waarin dit voorschrift is ingevoerd, zonder schietschool en zonder behoorlijke instructeurs, vervolgt hij De heele kwestie ligt 'm hierin, dat dit voorschrift eerst eenigen tijd moet ingeleefd zijn en dat deze verlenging van tijd tegemoet moet komen aan de ongunstig werkende factoren.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1908 | | pagina 533