96
boven het eergevoel van ieder militair medewerker. Zóó diep is geen
Officier gezonken
Ten slotte nog een stukje „De geest onder het Officierskorps" in
het Bataviasch Nieuwsblad van 29 December waarin is opgenomen een
adhesie-hetuiging, geteekend „Voetknegt", met het stuk van Oud-
Krijgsscholier. Ook dit is weer een anoniem modderwerpen naar de
hoogstgeplaatsten in ons Leger en kan met verschuldigde verachting
worden voorbijgegaan
Maar naar aanleiding van al dat krantengeschrijf een woord aan alle
kameraden. Moet de reputatie van ons mooie Indische Leger, te grab
bel worden gegooid door enkele onwaardigen, moet ons Officierskorps,
dat altijd den naam had van uiterste plichtsbetrachting, discipline en
eergevoel te kweeken en zorvuldig te onderhouden, nu den naam krij
gen van voor een deel te bestaan uit kankeraars en misbruikmakers
van aan hen toevertrouwde geheime stukken De Heer Luchsinger
zond reeds een krachtig en sympathiek pleidooi tegen dat onwaardig
gedoe de wereld in. Java-Bode van 29 December).
Niet man voor man kunnen wij in de kranten opkomen tegen artike
len van de hier gewraakte strekking, maar wel kunnen we dit: tegen
ieder lasterlijk, afbrekend stuk, waarin stelselmatig wantrouwen wordt
gezaaid tegen de hoogste leiding in ons Leger, protesteeren bij de
betrokken dagblad-redactie.
Laat daarbij niemand achterblijven, laat hen, die zulke stukken dur
ven schrijven, daardoor de algemeene verachting voelen en laat ons
hopen dat de anonimi geen kameraden van ons zijn. Tegen eiken
„Oud Krijgsscholier", tegen eiken „Voetknegt" één algemeen protest van
het geheele Leger. Overweegt, waaraan ook Luchsinger U herinnerde,
dat wij gezworen hebbenTrouw aan de Koningin, gehoorzaamheid aan
de Wetten, onderwerping aan de Krijgstucht.
Nadat dit stukje geschreven was verscheen in het Bataviasch Nieuwsblad
van 30 December een tweede artikel, van de hand van „Oud-Krijgs-
scholier": „Nogmaals „Een gevaar voor Indië" waarin deze op meer
bezadigden toon een nadere toelichting geeft en zijn medestander
.Voetknegt" desavoueert, omdat deze verbittering zaait. Ja, Oud-
Krijgsscholier, aan wien de schuld Wie begon met het afbreken van
verdienste, wie schold het eerst de hoogste dragers van het gezag in
het Leger?
Onaangenaam stemt ook in dit artikel echter weer de zinsnede: „Zoo
als wij reeds zeiden, werd door ons als middel gebruikt het aan de kaak
stellen van een kliek a), maar vooral het verwekken eener agitatie 2).
De Kedactie meent hier te moeten aanteekenen, dat waar het doel van
die agitatie minder zaken dan wel personen geldt, zij slechts op weinig
symphatie kan rekenen. Met het oog hierop had de schrijver of hadden
de schrijvers van de bedoelde stukken wel eens mogen overwegen of het
nadeel toegebracht aan den naam van het Leger, juist in deze tijden
1) De redactie v*n het B. Nbl. vertelt, dat „Voetknegt" niet de eerste de beste is.
Indien dit zoo mocht zijn, verdwijnen al zijn verdiensten tegen dit éene schimp-artikel.
2) Cursiveering van ons Ks.
