121
Ook zou volgens J. het oude voorschrift intelligent personeel
vereischen, terwijl de oefening buitengewoon veel tijd kostte.
Thans wordt alleen nog maar de kennis van het Morse-alpha-
bet vereischt.
Gentz trekt dan ook tegen deze beschouwingen te velde en
in een gelijknamig artikel voorkomende in de Jahrbücher 1907
noemt deze schrijver als nadeelen van het nieuwe voorschrift:
le. dat er veel meer tijd noodig is om een bericht over te
seinen.
2e. dat bij het seinen veel meer inspanning gevorderd wordt>
vooral bij wind, zoowel door het gróoter aantal teekens als door
het voortdurend zwaaien.
3e. dat het systeemlooze Morse-alphabet veel moeilijker te
onthouden is dan het gemakkelijk af te leiden semaphore-alphabet.
Als het oude voorschrift ontwikkeld personeel en langdurige
oefening vereischte, zou dit voor het nieuwe met het Morse
systeem in nog sterker mate gelden.
Wel kent Gentz andere voordeelen toe aan het nieuwe voor
schrift
le. de groote bekendheid van het Morse-alphabet (Dit geldt
natuurlijk slechts voor een militieleger en niet voor een vrij-
willigerleger als het onze).
2e. de grootere afstand waarop geseind kan worden, vroeger
tot 3, thans tot 7 K. M.
3e. dat nu Jjetzelfde stelsel ook des nachts toegepast kan
worden, met gebruik van een rijwiellantaarn en een scherm.
4e. dat thans Leger en Marine hetzelfde stelsel hebben.
Als wij nu echter nog in Gentz's eigen bovenaangehaald
opstel in de Jahrbücher 1906 lezen dat bij proeven te Metz
gehouden het seinen met lantaarns naar het voor het vlagseinen
gebruikte Semaphore-systeem „sich durchaus bewahrt hat," dan
achten wij ons wel gerechtigd de conclusie te maken, dat de
hoofdreden van de invoering van het nieuwe Duitsche sein-
voorschrift slechts hierin gelegen was, dat men den seinafstand
wenschte te vergrooten; dat hiertoe de teekens door zwaaien
met eene vlag moesten worden overgebracht en dat voor eene
dergelijke wijze van seinen het Morse-alphabet zich beter leent
dan het semaphoresysteem, omdat in het algemeen eene mede-
