122
deeling volgens de eerste methode met een minder aantal teekens
en dus in korter tijd kan worden overgeseind.
Naar onze meening is evenwel een seinafstand van 3 K. M.
alleszins voldoende te achten, mits naast het seinen met vlaggen
een behoorlijk georganiseerden heliograafdienst bestaat.
Yoor het seinen met vlaggen achten wij het semaphore- sys
teem van zooveel waarde, dat wij zullentrachten een stelsel te ont
werpen, gebaseerd op het semaphoresysteem, doch waarbij de daar
aan verbonden nadeelen zooveel mogelijk worden ondervangen.
Middelen om te seinen.
Het eenvoudigste middel om te seinen zijn de armen van den
seiner. Moet één der armen van den anderen onderscheiden worden
dan wordt in de eene hand een vlaggetje, hoofddeksel of der
gelijk voorwerp gehouden. Op deze wijze wordt het seinen bij
het Nederlandsche leger beoefend en wel volgens het semaphore-
stelsel. Wil men rij en kolom door linksche en rechtsche slagen
aangeven dan wordt hiertoe een vlag groot 0.5 M. gebezigd.
In Engeland wordt op korte afstanden volgens het semaphore-
stelsel geseind met twee vlaggen, 2 Eng. voet lang en breed.
Op grootere afstanden wordt met één dergelijke vlag of wel
met eene vlag van 3 voet geseind volgens het Morse-alphabet.
In Frankrijk bezigt de seiner twee zeshoekige of vierkante
starre vlaggen, er wordt geseind volgens het Morse-stelsel.
In Duitschland seinde men vóór de invoering van het nieuwe
voorschrift met twee starre vlaggen groot 25 bij 85 cM. Thans
maakt men gebruik van één losse vlag.
In Zwitserland bezigt men één enkele vlag groot 30 bij 70
cM., die aan de bajonet bevestigd wordt.
De Japansche Marine seint met twee vlaggen volgens het
zelfde alphabet als Engeland.
In Nederlandsch-Indië worden bij het seinen vierkante vlaggen
gebruikt, groot 1.2 M.
Ook in de kleur der vlaggen treft men een zekere verscheiden
heid aan in de verschillende legers
Neder landsch-Indië: half wit half rood, en zwart.
Zwitserlandhalf wit half rood.
Frankrijk: de ééne zijde wit, de andere zijde rood.
