124 grootste afmeting van 0.6 M. en de andere rechthoekig 0.4 bij 0.8 M. Wat de kleuren der vlaggen betreft, leerde ons de onder vinding dat wit en zwart het best voldeden, onderscheidenlijk voor een donkeren en lichten achtergrond. Des nachts kunnen deze seinmiddelen uit den aard der zaak niet gebruikt worden, wij moeten dus onze toevlucht nemen tot hoorbare teekens, dan wel lichten bezigen. Hoewel enkele signalen of afgesproken seinen op hoorn, tirail. leurfluit of tong-tong dikwijls van nut kunnen zijn, zoo leenen deze instrumenten zich toch minder tot het overbrengen van willekeurige berichten. Ons rest dus na te gaan in hoe verre het mogelijk is met behulp van lichten te seinen, zonder ver plicht te zijn het door ons verkozen semaphoresysteem los te laten. Als lichtbron komen in aanmerking de zoogenaamde „ever ready". Met zulk een instrumentje zijn evenwel bezwaarlijk andere dan Morseteekens te geven. Hetzelfde geldt wanneer men één licht gebruikt en dit afwisselend zichtbaar en onzicht baar maakt. Volgens het Indische seinvoorschrift worden de rijen en kolommen aangegeven door slagen met een flambouw naar links en rechts; nadeelen van deze methode zijn: le. dat het overseinen van een bericht vrij lang duurt. 2e. dat het waarnemen reeds vrij spoedig bezwaren op levert door het onregelmatig branden van de flambouw. Gedeeltelijk worden deze bezwaren ondervangen door gebruik te maken van twee lichten, en middels gekleurde brillen de rij en kolom aan te geven (Zie het bovenaangehaalde Handboek Pionierkunst Nederl. Leger). Een nadeel is echter dat door de gekleurde glazen de afstand waarop het licht te onderscheiden is aanzienlijk wordt verminderd, bij een blauw glas zelfs tot op 1/7. Bij het gebruik van meerdere lichten moet het volgende in acht worden genomen le. de lichten mogen onderling niet te veel van sterkte verschillen 2e. hun onderlinge afstand moet minstens 1 %o vaQ den seinafstand bedragen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 142