200 groote uitwerking een zoodanige beweegbaarheid bezit, dat zij de infanterie in voor veldartillerie ontoegankelijke terreinen kan volgen en steun verleenen, zonder oponthoud te veroorzaken. Hiervoor mogen de draagdieren niet boven een zeker maximum belast worden. Als een maximum-last werd aangenomen 140 K G-., terwijl de andere lasten met compleet draag- en trektuig gemiddeld hoogstens 130 K G. mogen wegen. Dit werd als eerste eisch gesteld Daar het verder gewenscht is het stuk door zoo weinig mogelijk dieren te doen vervoeren (vermeerdering der blijvende uitgaven in vredestijd aan meer dieren in de formatie, grooter colonnelengte, grooter worden van den tijd voor uitelkaar nemen en inelkaar zetten van het materieel enz.) wordt als tioeede eisch gesteld 2. Elk stuk mag uit niet meer dan 4 draaglasten bestaan; zoonoodig kan voor het vervoer van schilden een 5e dier (in- heemsch draagpaard) worden bestemd. Met inachtneming van deze eischen wordt dan verder een kanon van zoo groot mogelijk kaliber verlangd, moetende echter in ieder geval aan de volgende eischen eveneens worden vol daan 3. De G. K., van in minimum 5.3 K. G., moet minstens 225 kogeltjes van 11 gram bevatten. 4. Het kanon moet een werkzaam G. K. schot hebben tot 3500 M. waartoe een Yo van 275 M. een minimum zal zijn." Verder wordt aangenomen, dat bij een kaliber van 7.5 c.M. aan de gestelde eischen zal kunnen worden voldaan, doch is dit niet mogelijk, dan kan met eene vermindering tot uiterlijk 7 c.M. genoegen worden genomen. Waar nu de veld-artillerie bewapend wordt met een kanon van 7.5 c.M. verdient het volgens onze bescheiden meening beslist afkeuring voor de gedragen artillerie zelfs slechts de mogelijkheid van een ander kaliber aan te nemen. Alleen toch bij het aannemen van een zelfde kaliber voor veld- en berg- geschut zal het mogelijk zijn voor beide soorten artillerie een zelfde projectiel, zij het dan met andere huls, te hebben, een beginsel, dat bij het uitgezonden proefmaterieel reeds heeft

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 218