4 Nederlandsch-Indische ingezetenen, dat er iets uit zal ontstaan als eene federatie der rassen, dat we gemeenschappelijke belangen zullen krijgen op het gebied van handel, nijverheid, ontwikkeling e. d. die voor allen een zoodanigen prikkel zullen worden, dat zij met inzet van hun leven voor het behoud van die gemeenschappelijke instellingen zullen willen strijden. We zullen dan, maar ook dan eerst, met vertrouwen iederen indringer kunnen terugwijzen. Door een guerilla-oorlog Neen. Zelfs in den volksoorlog kan de eenheid van leiding niet ge mist worden. „Eendracht maakt macht". Hoe we nu onze macht op het voordeeligst aanwenden, is een zaak van taktiek en van volksaard, maar Eenheid van Ge dachte en Centrale Leiding moeten er zijn, anders sneven we door onze partieele overwinningen en nederlagen. Er is in de laatste jaren een groote onrust gewekt door een partij uit het Leger, die voortdurend en stelselmatig alle oefenin gen en maatregelen tegen een B. V. heeft belachelijk gemaakt. Geen enkele hunner argumenten, en die lagen vrijwel alle in de geringschatting van onze macht, heeft ons nog kunnen overtuigen, en het is me nooit duidelijk geweest, hoe ze den vreemden indringer dan wel te lijf wilden. Propaganda voor een sterke vloot Best. Sluit U aan bij de Yereeniging „Onze Vloot"', en be werk. de natie, dat die zich eens wat meer van de koloniale verdediging aantrekt. Maar de taak van ons Leger, of liever „der Landmacht''? O ja, het recept is: elke beslissende slag ontwijken, afmatten, bestoken, lastig maken door kleine afdeelingen, die onverwachts hun slag slaan en even snel verdwijnen (zie hierboven). Hoor eens, ik heb in dat recept evenmin eenig vertrouwen. Voor de guerilla tegen een goed georganiseerden en bewapenden vijand zijn we hier niet ingeschoten, maar al ware dat zoo, krijgen we daarmede eene- oplossing?

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 22