6 troep geen den minsten invloed gehad, alleen die van den chef van het wapen der Infanterie is toegenomen, omdat de vroegere gewestelijk militaire commandementen werden uitgeschakeldj (en eerst nu weer zijn opgenomen in de keten doch alleen als contröle-mannen namens dien chef, aangezien meer controle noodig ivas.) Zie verder I. M. T. 1908. bladz. 554. Yerder deze stelling: Zoo—die „Oud Krijgsscholier" heeft stellig weinig op de Krijgs school opgestoken, anders zou hij met zijn brutaliteit niet trach ten de göe gemeente te overdonderen door dergelijke bewerin gen. Ook hier loopt de oppervlakkige lezer er in. Ik heb van dat élan, dat blanke wapen ook meermalen gezien, dat het bij ernstig, goed georganiseerd verzet, niets hielp, en dat het koele verstand en het nuchtere overleg eerst voorbe reiding met onze beste technische hulpmiddelen eischten, al vorens élan en blank wapen aan de beurt kwamen. Het woord „tactiek" wekt helaas bij velen een schrik, vaak een wrevel op. Ten onrechte. Tactiek is weten hoe je je tegen stander in het gevecht moet aanpakken dat eischt studie, denken en ervaring. Die er werkelijk wat aan gedaan heeft, die het wezen doorgrondt, zal erkennen, dat de grondbeginselen onveranderd en dezelfde blijven. Daarom zullen doelmatig ge leide oefeningen tegen een gelijkbewapenden en geoefenden tegenstander minstens even nuttig zijn, als tegen een minder waardig bewapende en geoefende. De hoofdvoorwaarde is dat onze vechtwijze niet klakkeloos worde overgenomen uit een of ander Fransch, Duitsch of Nederlandsch boekje, maar dat we rekening houden met den factor terrein, speciaal Indisch terrein, en met het volk. Dat het brigadeverband noodig is om samenwerking der wa pens te verkrijgen, om bevelhebbers te kweeken, gewend met De tactiek toch tegen Inlandschen en Buitenlandschen vijand, verschilt ten eenemale. Tegen den I. V. treedt de aanval, het élan, het blanke wa pen, een drieste moed, ja laten wij het woord maar gebruiken een «over donderen met je brutaliteit" op den voorgrond. Tegen een geschoolden mo dern-bewapenden B. V. zou een dergelijk optreden tot een «massacre en masse" leiden, en is het vuurgevecht, sleepen d, taai, vasthoudend, het grond werk, ingraven en pionieren, gerugsteund door geschutvuur, hoofdzaak. Op dit laatste stuurt het Brigadeverband aan, met zijn B. V. intenties.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 24