452
lijke zaken. Regelingen in algemeenen zin, en daaronder verstond
hij vaststelling van een Burgerlijk Wetboek en een Strafwetboek,
kunnen zonder bezwaar bij Kon. besluit worden getroffendaaren
tegen regelingen van persoonlijke zaken eischen vaststelling bij de
wet. Ik heb het betoog niet begrepen en nu ik het geresumeerd
in mijn aanteekeningen voor mij zie ontgaat mij de strekking nog
steeds. Het komt mij voor, dat vaststelling van een Burgerlijk
Wetboek veel omvattender is en veel dieper ingrijpt in het leven
van alle ingezetenen, dan de regeling van de bevordering en het
ontslag van een betrekkelijk klein korps landsdienaren. Mij ontgaat
inderdaad de strekking van deze opmerkingen. De heer Verbey
heeft op welsprekende wijze over die meerdere onvastheid gesproken,
maar hij houde mij ten goede: in zijn betoog, gelijk in dat van
den heer Bogaardt, van den heer Duymaer van Twist en van den
heer Thomson hoort men uitsluitend theoretische beschouwingen,
die bekend waren aan den grondwetgever, maar die den grondwet
gever niet weerhouden hebben om als normalen wetgever voor
Indië te nemen den Koning, den Raad van State gehoord.
Er is nog zeer veel op welsprekende wijze in het midden gebracht,
maar ik kan dit alles terugbrengen tot het beroep door de voor
standers der motie gedaan op den geest in het leger en het verlangen
der officier.
Mijnheer de Voorzitter! Ik heb gisteren reeds opgemerkt, dat
men in gebreke is gebleven om aan te toonen zelfs een vermoeden
van verband tusschen den beweerden min gunstigen geest in het
leger en het feit dat deze regeling is vastgesteld niet bij de wet,
doch bij Koninklijk besluit. En indien er werkelijk eenig verband
is, dan ben ik overtuigd de gezonde zin van het Indische leger
staat mij daarvoor borg dat die min goede geest zal verbeteren
door kennisneming van deze debattendan zal het leger ziendat
het ten onrechte zich gekrenkt heeft geachtdat zijn regeling niet is
vastgesteld hij de wetmaar hij Koninklijk besluitdat het niet is
achtergesteld bij zijn Nederlandsclie kameraden.
Maar ik ontken twee zaken. Ik ontkendat de geest in het
leger slecht is. Ik weet, dat er officieren zijn die klagen over de
behandeling welke zij ondervindendat komt in elk leger voor. Ik
weet, dat er begeerd wordt verhooging van traktement. Ik hoop
binnen betrekkelijk korten tijd de Kamer in de gelegenheid te stellen
aan billijke eischen te dezen opzichte te voldoen. Maar ik weet
niet, dat er een slechte geest zou zijn in het leger.
Het tweede is dat ik ontken, dat indien een min goede geest
mocht bestaandeze gewekt ivordt doordat de Regeling niet is vast
gesteld bij de iret. Daarvoor heb ik een negatief bewijs. Indien
men de voorstanders van deze motie hoort, indien men de betoogen
hier gehouden heeft gevolgd, zou men zeggenhet geldt hier een
quaestie, welke het Indisch Officierskorps reeds 50 jaren heeft doen
