643 ten bijna allen dat het geweer geweigerd had, maar het dikke boek was door den kogel doorboord. Het schieten zonder knal is geenszins iets nieuws, reeds in 1902 werden er proeven genomen en bezat de Franschman Humbert een door hem uitgevonden inrichting om zonder knal uit geweren en geschut te vuren. Technisch zijn er meerdere oplossingen van het vraagstuk, zooals het uitboren van de monding van geweer ot vuurmond om de gevormde gassen gelegenheid te geven tot ontspanning; of het aanbrengen van een klep aan de monding, die zich automatisch sluit onmiddellijk nadat het projectiel de loop verlaten heeft en zoo het indringen van lucht in de achter het projectiel met verdunde lucht gevormde ruimte belet. Maxim schijnt de eerste methode toegepast te hebben. Nu echter de vraag of het knalvrij vuren van eenige waarde is en tactische voordeelen biedt. De militaire literatuur heeft indertijd niet de vraag beantwoord of het rookloos vuur van invloed zou zijn op de oorlogvoering of niet, waarvan het gevolg was dat het zeer lang duur de alvorens de tactische gevolgen van de invoering van de rooklooze kruitsoorten bekend waren. De oorlogservaring in zake heeft den Engelschen in den Boerenoorlog- zeer duur leergeld gekost. Humbert en Maxim voorspellen nu een soort gelijke omwenteling in de krijgskunde door het knalvrij vuur. In Oosten rijk verwachtte men in 1799, bij de bewapening van 1200 scherpschutters met windbuksen, groote gevolgen van het geluidloos schieten, doch deze gevolgen bleven uit. Van uitboring van den loop zal ongetwijfeld ver minderde trefkans het gevolg zijn. Verhooging van het gewicht voor vuurmonden, welke de inrichting van Humbert met zich brengt, is een nadeel dat de artillerie niet zal willen aanvaarden voor twijfelachtige voordeelen. Een voordeel zou het knalvrij of knalzwak vuur zijn voor de vuurleiding, maar de springende vijandelijke projectielen maken al zoo veel leven dat de vuurleiding bij de artillerie met de stem toch meermalen niet te volvoeren is. Slechts voor machinegeweren en licht geschut (pompons) zou vermin dering van knal en onzichtbaarheid van het vuur als een zoo belangrijk voordeel aangemerkt diene i te worden, dat nadeelen van gewichtsver meerdering aanvaard zouden kunnen worden. Dan is het de vraag of geen gewicht dient gehecht te worden aan de inwerking op het mo'reel door het leven van de tegenwoordige vuurwapens. In den Boerenoorlog werd aan den moreelen invloed van het lawaai der pompons wel dege lijk waarde gehecht. Daarom zou het aan te bevelen zijn de inrichting voor knalvermindering afneembaar te maken, dan wel zoude er een inrichting gemaakt dienen te worden die toelaat machinegeweren met of zonder knal te doen vuren. Zonder knal zou dan gevuurd worden bij verrassingen, met knal daar waar het optreden van machinegeweren dient om de eigen troepen aan te moe digen. Ofschoon het vraagstuk oogeuschijnlijk nog lang niet bevredigend technisch opgelost is, geeft het toch aanleiding om de gevolgen, die het bij een bevredigende oplossing op het verloop van d9n strijd zou hebben, na te gaan. Geheel geluidloos schieten zal evenmin bereikt worden, als men er in geslaagd is geheel rookvrije kruitsoorten te vervaardigen. I. JI. T. 1909. a,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 673