Discipline en Zmijgen.
356
Het moge een schrikbeeld lijken, twee soorten van munitie, passe-partout-
kogels zijn uit den booze krachtens het beginsel dat alles wat „a double
usage" is, minderwaardig wordt voor het enkele doel.
In alle pas onderworpen streken waar politie-dienst hoofdzaak wordt,
zullen dat soort kogels beier aan hun doel beantwoorden, dan die voor
het groote gevecht.
Als wachtpatroon is ook niet de oorlogspatroon noodig. Het Bat. Nieuwsbl.
van 10 Maart beschrijft de uitwerking van het schot van den schildwacht
bij een opstootje op Glodok als volgt:
De kogel uit de Mannlicher van de wacht was het lichaam van den man
binnengedrongen in de borst en had het weder verlaten aan de rugzijde
nabij de longen, waar een gapende wonde was veroorzaakt. De kogel had
daarop den muur achter den man bereikt, ricocheteerde, trof den menado-
neescben gestrafte Jongkongbili in de zijde, doorboorde ook den buik van dit
tweede lichaam en maakte eindelijk een derde slachtoffer, den Soendaneeschen
veroordeelde Saibi, die een wonde door beide kuiten kreeg. Daarna sloeg
de kogel in den vloer.
Zooveel uitwerking was toch niet noodig!
Over de vraag in boeverre het een officier vrij staat om zijne meening
openlijk uit te spreken over technische vraagstukken, handelt een belang
wekkend opstel in de „Revue de Paris" van Januari jl., waarin de majoor
Abeiile nog eens de straf bespreekt die bij besluit van 5 December 1908
werd opgelegd aan Admiraal Germinet. Officieel werd toen deze vloot
voogd ontheven van zijn commando in de Middellandsche zee, en wel
naar aanleiding van zijne schrifturen over de Fransehe Marine die hij
had openbaar gemaakt. Het is niet de bedoeling deze zaak nog eens
geheel op te halen, omdat het gaat om typisch Fransehe toestanden en
om een bureaucratisch bestuur bij het Departement van Marine aldaar,
waarvan we hier toch geen begrip hebben. Aileen gedachtig aan den
gulden regel van„Die zich aan een ander spiegelt enz." en afstand
doende van het woord des Farizeeërs: „O Heer hoe dank ik U, dat we
niet zijn gelijk deze" een paar aanhalingen.
Napoleon heeft in zijne Memoires geschreven. Tout général en chef
qui se charge d'exécuter un plan qu'il trouve mauvais et
désastreux, est criminel: „il doit rejirésenter insister pour que
ce plan soit change, enfin donner sa démission pliitót que
d'être l'instrument de la ruine des siens."
Dwars tegen deze uitspraak in, werd niet lang geleden in de kamer
verkondigd, dat een generaal, die zijn ontslag nam, gelijk te stellen was
met een schildwacht die zijn post verliet. Ook generaal Langlois heeft
dit vraagstuk noar niet lang geleden aangevoerd, toen hij in de Temps
van 26 Juli 1907 over den Generaal Hagron zeide: Blijkbaar vond
deze slecht of rampspoedig een voornemen, dat slechts de keuze openliet
tusschen een strijd in den toestand van eene verpletterende minderheid,
of een schandelijke vlucht ten koste van alle vernederingen. Waarom
nam een andere generaal zoo'n opdracht wel aan is er gevraagd
Iedereen beziet een vraagstuk vanuit zijn eigen standpunt. Daarom
heeft de een het recht te bedanken voor een opdracht, die hij meent niet