Discipline en Zmijgen. 356 Het moge een schrikbeeld lijken, twee soorten van munitie, passe-partout- kogels zijn uit den booze krachtens het beginsel dat alles wat „a double usage" is, minderwaardig wordt voor het enkele doel. In alle pas onderworpen streken waar politie-dienst hoofdzaak wordt, zullen dat soort kogels beier aan hun doel beantwoorden, dan die voor het groote gevecht. Als wachtpatroon is ook niet de oorlogspatroon noodig. Het Bat. Nieuwsbl. van 10 Maart beschrijft de uitwerking van het schot van den schildwacht bij een opstootje op Glodok als volgt: De kogel uit de Mannlicher van de wacht was het lichaam van den man binnengedrongen in de borst en had het weder verlaten aan de rugzijde nabij de longen, waar een gapende wonde was veroorzaakt. De kogel had daarop den muur achter den man bereikt, ricocheteerde, trof den menado- neescben gestrafte Jongkongbili in de zijde, doorboorde ook den buik van dit tweede lichaam en maakte eindelijk een derde slachtoffer, den Soendaneeschen veroordeelde Saibi, die een wonde door beide kuiten kreeg. Daarna sloeg de kogel in den vloer. Zooveel uitwerking was toch niet noodig! Over de vraag in boeverre het een officier vrij staat om zijne meening openlijk uit te spreken over technische vraagstukken, handelt een belang wekkend opstel in de „Revue de Paris" van Januari jl., waarin de majoor Abeiile nog eens de straf bespreekt die bij besluit van 5 December 1908 werd opgelegd aan Admiraal Germinet. Officieel werd toen deze vloot voogd ontheven van zijn commando in de Middellandsche zee, en wel naar aanleiding van zijne schrifturen over de Fransehe Marine die hij had openbaar gemaakt. Het is niet de bedoeling deze zaak nog eens geheel op te halen, omdat het gaat om typisch Fransehe toestanden en om een bureaucratisch bestuur bij het Departement van Marine aldaar, waarvan we hier toch geen begrip hebben. Aileen gedachtig aan den gulden regel van„Die zich aan een ander spiegelt enz." en afstand doende van het woord des Farizeeërs: „O Heer hoe dank ik U, dat we niet zijn gelijk deze" een paar aanhalingen. Napoleon heeft in zijne Memoires geschreven. Tout général en chef qui se charge d'exécuter un plan qu'il trouve mauvais et désastreux, est criminel: „il doit rejirésenter insister pour que ce plan soit change, enfin donner sa démission pliitót que d'être l'instrument de la ruine des siens." Dwars tegen deze uitspraak in, werd niet lang geleden in de kamer verkondigd, dat een generaal, die zijn ontslag nam, gelijk te stellen was met een schildwacht die zijn post verliet. Ook generaal Langlois heeft dit vraagstuk noar niet lang geleden aangevoerd, toen hij in de Temps van 26 Juli 1907 over den Generaal Hagron zeide: Blijkbaar vond deze slecht of rampspoedig een voornemen, dat slechts de keuze openliet tusschen een strijd in den toestand van eene verpletterende minderheid, of een schandelijke vlucht ten koste van alle vernederingen. Waarom nam een andere generaal zoo'n opdracht wel aan is er gevraagd Iedereen beziet een vraagstuk vanuit zijn eigen standpunt. Daarom heeft de een het recht te bedanken voor een opdracht, die hij meent niet

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 382