17gd Frsemde hsgers. 3apan fflairosenienen in den Zomer. lets oner Generaal Dodzu. Omtrent den onlangs aan een maaglijden gestorven generaal Nodzu volgen hier eenige bijzonderheden. Nodzu heeft aan alle oorlogen in de laatste 48 jaren deelgenomen; in het gevecht bij Oezoenomya (Japan), dat vóór het jaar 1867 plaats vond, was hij nog luitenant en in den Seynan- oorlog reeds generaal-majoor. Tegelijk met zijn broeder maakte hij zich toenmaals door zijne buitengewone dapperheid spoedig alom bekend. In den Chineesch-Japanschen oorlog (1894/95) was hij chef der 5e Divisie, welke het eerst met den vijand slaags raaktezij landde in Korea en veroverde spoedig Iieiyo. Daarbij ging Nodzu persoonlijk met groote dapperheid voor en hield zich op in den dichtsten kogelregen. In den Kussisch-Japanschen oorlog marcheerde hij als Chef van het 4e Leger korps recht op Moekden af, waar hem de moeilijkste taak werd toegewe zen. Zijne onverschrokkenheid was weergaloos: zelfs onder het zwaar ste vuur behield hij zijne buitengewone koelbloedigheid en gaf zijne bevelen zoo rustig en zeker als in vredestijd en zijne snel genomen besluiten waren steeds volkomen juist. Hij zeide eens: „De overwin ning is afhankelijk van het geduld van één der strijdende partijen. Het critiekste moment van een gevecht, waarbij geduld geoefend moet worden, duurt wel is waar Diet langer dan 5 minuten, maar het is dan ook zeer moeilijk gedurende dien tijd, onder hevig vuur en bij den bajonetaanval, zijne kalmte niet te verliezen. Hij overwint, die hierbij geduld bewees te bezittenNodzu was, zooals reeds gezegd, zeer dapper, maar tegelijkertijd ook zeer bescheiden en tevens bijzonder milddadig. Het lot zijner soldaten, die hij als zijne kinderen lief had, ging hem zeer ter harte en wanneer één van hen ziek was, zocht hij hem op. Zijne kinderen beminde hij teer. Telkens, wanneer hij zijn huis verliet, nam hij eerst nog een kijkje in den paardenstal, want hij hield veel van paarden. Hij sprak slechts weinigdaar hij zeer gehard was, wiesch hij iederen dag, ook in de vele oorlogen die hij meemaakte, zijn geheele lichaam met koud water. Hij was klein van gestalte, doch in den strijd weerklonk zijn stem ver over het slagveld. De jacht was één zijner meest geliefde ontspanningen en hij was verzot op bloemen. N. Tujisawa. Het is nog vroeg in den morgen en kalme rust ligt over de wijde watervlakte. Maar lang zal dit niet meer duren. Het is niet ver meer van vijf uur; nog enkele minutennog één minuutnog een I. M. T. 1909. 24

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 393