ffiiliiaire Sportwedstrijden in Engeland.
629
invloed verwachten, en waarschijnlijk zou het de dwaze bepalingen kun
nen doen intrekken. Ook verwacht ik in deze veel invloed van ons leger
bestuur, de ontwikkeling van deze sport ter harte nemende, omdat het
daarvan het groote gewicht voor het leger inziet, om eene rationeele
ordonnantie te krijgen. Moge dit zoo zijn! W.
Schrijver vraagt of der Redactie iets bekend is omtrent „militair au
tomobilisme". Tot onzen spijt moeten we mededeelen, dat met zekerheid
niets bekend is, doch dat het vraagstuk wel aan de orde is. Een aar
dige oplossing deed ons iemand uit de burgermaatschappij aan de hand
die voorstelde, dat houders van automobielen onder de scbutterijwet
vallende, van hunne verplichtingen als schutter vrij zouden zijn, op
voorwaarde, dat ze jaarlijks hunne auto's gedurende een zeker aantal
dagen ter beschikking stelden van het Legerbestuur. Red.
Zooals bekend wordt in het Engelsche leger de sport niet alleen als
dienst beoefend, maar ook de dienst grootendeels als sport gehouden
niet in den strengen zin als in het Duitsche leger wordt daar de dienst
gehouden op het eeuwig zelfde vastgestelde uur, niet zooals daar is in
Engeland en zijne koloniën de militaire opvoeding gericht op een zoo
streng mogelijke krijgstucht; alles schijnt meer ten doel te hebben het
verkrijgen van zoo groot mogelijke personeele lichaamsontwikkeling.en
het bereiken van hooge individueele prestaties. Natuurlijk wordt
daardoor meer persoonlijke wilskracht, zelfbeheersching en een hoogen
graad van lichamelijke geoefendheid verkregen, maar het Britsche rijk
zal ook nooit, tenminste niet zooals de weermacht thans is ingericht,
rekening te houden hebben met een massa-leger samengesteld uit men-
schen van alle beroepen en waarin zoo onderscheidene trappen van
beschaving zijn samengevoegd, een massa-leger waarin een zoo hoog
mogelijke gemiddelde africhting in alle diensttakken verreweg gewichtiger
voorkomt, dan nog zoo bijzondere prestaties van enkelingen. Duitschland
heeft den van ouds geldenden druk, den dwang noodig, onder welks wer
king een ieder gelijkmatig moet handelen; zonder zulk een „het moet",
alleen met een meer of minder vrijwillige eerzucht zou een zoo alge-
meene weermacht als de Duitsche moeielijk de vruchten hebben kunnen
dragen, die zij gedragen heeft en ook voor de toekomst dragen zal.
Maar voor den Engelschen soldaat is een wedijver zonder dwang en op
sport gebaseerd op zijn plaats en menig schoon wapenfeit is de getui
genis geweest van de Engelsche sport-eerzucht en zal dat ook zeker in
de toekomst in alle deelen der wereld weder zijn, wanneer het de eer
van Groot-Brittanië eischt.
Van dit standpunt uit beschouwd moet men ook de aan het Engelsche
leger eigen militaire sportwedstrijden beoordeelen, welke in alle grootere
garnizoenen van het moederland zoowel als van de koloniën elk jaar wor
den gehouden en waaraan alle wapens met de meest verscheidene nummers
deelnemen. Deze militaire wedstrijden (Military Tournaments) die, in het
bijzonder in Londen, een gebeurtenis zijn van de „season", trekken natuur
lijk niet alleen zich daarvoor interesseerende militaire toeschouwers, maar
ook een schitterend publiek uit alle kringen pleegt dit feest bij te wonen.
