Tactische Correspondentiecursus.
Onderstelling no, 1,
Vervolg van blz. 567).
Ad. 3. Dat terreinverkenners immer van groot belang zijn geweest
voor een wapen in zijne bewegingen zoo afhankelijk van het terrein als
de artillerie, spreekt wel van zelf; te meer trekt het de aandacht, dat
men eerst in de negentiger jaren begon eenig personeel ter verkenning
van den te volgen weg, tevens dienende als pionierafdeeling, vooruit
te zenden.
Met het vooruitgaan van de techniek trad de doelverkenning op den
voorgrond. De invoering van het rookzwakke buskruit maakte nieuwe
maatregelen tot opsporing en plaatsbepaling der te beschieten doelen
noodzakelijk; zoo ontstonden de doelverkenners, die alras bleken meer
waard te zijn in de theorie dan in de practijk. Immers, het is duidelijk,
dat de tegenpartij zeer afdoende maatregelen nemen zal om deze doel
verkenning te beletten en alleen bij vredesoefeningen, waar niet met
scherp geschoten wordt, kreeg men soms eenige betrouwbare berichten.
Toch kon dit geen reden zijn, om den artillerieverkenningsdienst alle
beteekenis te ontzeggen; het verkennen van wegen, enz., om de begaan
baarheid te beoordeelen, bleef voortdurend noodzakelijk, maar bovendien
bracht de invoering van het hedendaagsche snelvuurgeschut, waardoor
de tactiek der artillerie te velde op geheel nieuwe grondslagen gevestigd
werd, den verkenningsdienst der artillerie meer dan ooit op den voorgrond.
De groote en snelle uitwerking der tegenwoordige artillerie noodzaakt
tot gedekten opmarsch en tot gedekte stelling, terwijl het steeds een eisch
zal blijven, dat de artillerie in staat zij immer op het eerste bevel het
vuur te openen. Hoewel de hedendaagsche richtmiddelen in verband
met het stilstaan van de affuit gedurende het vuur, het toepassen van
de indirecte richting onvermijdelijk bij gedekte opstellingen aan
merkelijk vereenvoudigd heeft, blijft het noodzakelijk de gegevens voor
de richting van te voren te bepalen, opdat niets eene snelle opening
van het vuur in den weg staat.
Het verkennen van het terrein, van mogelijk in te nemen stellingen,
van de daarheen voerende wegen en het vaststellen van de richtgege-
vens uit die stellingen ten opzichte van punten, waar de vijand zich
vertoont of zich vertoonen kan, wordt nu de taak van den artilleriever
kenner. Terwijl de Artilleriecommandant gedurende den marsch bij
den Alg. Bev. blijft, om steeds op de hoogte van diens plannen te zijn,
zendt hij zijne verkenningsorganen vooruit, die hem geregeld alle bij
zonderheden, voor de artillerie van belang, melden. Zeer eigenaardig
spreekt het reglement der Fransche veldartillerie in dit verband van
orienteur. De taak van den orienteur kan als volgt worden samengevat
