- 700 richtten prestaties waartoe Europeesche batterijen niet in staat zouden geweest zijn, het terreinrijden der jonge officieren, hun bruikbaarheid in 't terrein bij verkenningen stonden en staan nog hoog, het zijn handige, vlotte, onvervaarde rijspore-beoefe naars. Maar dat is sinds de verandering der remonteering niet meer voldoende. Men zal mij misschien tegenwerpen, dat „rijden" toch niet alles is, dat te ver gedreven paardenadoratie en te veel aandacht voor de hippische opleiding het doel en wezen der zaak, het artillerist zijnzou voorbijstreven. Volkomen juist, paardenaanbidding is reeds vaak ten nadeele gekomen van wapeneischen. Maar gegeven den toestand van het wapen der artillerie thans, het overgangstijdperk, de over stelping met proeven, het „spoedwerk" te Banjoe-Biroe, dat alles maakt dat het wapen tot een inzinking zal geraken als niet spoedig maatregelen getroffen worden die ons in de toe komst een waarborg geven dat geen gebrek aan veld artilleris ten zal heerschen, d. w. z. officieren in slaat, èn door opleiding èn door langdurig verblijf bij het wapen, een batterij in alle onderdeelen te kunnen commandeeren, overzien, beheerschen en controleeren. Men vergete niet dat 4 kanonnen in een geschikte opstel ling, tot vuren gereed staande, gecommandeerd kunnen worden door één goed onderofficier, bediend door 20 korporaals en manschappen en dan nog een bevredigende uitwerking hebben. Een veldbatterij, met al z'n officieren, voertuigen, kader, paarden, stukrijders enz. enz., telt ook maar 4 stukken; welnu het verschil is voor het overgroote deel noodig om met die 4 stukken in die stelling op een behoorlijke manier te komen. De mogelijkheid daartoe staat en valt met onze mobiliteit. Die mobiliteit te bewa ren is sinds de invoering der Australiërs niet gelukt, die is sinds 1907 met reuzenschreden achteruit gegaan, Banjoe Biroe heelt ons niettegenstaande reuzeninspanning niet kunnen voorzien van afgerichte, voor de batterij geschikte paarden en stukrijdersx) 1) Men begrijpe mij goed: De africhting der paarden was zoo slecht niet, integendeel, m*-ar de bij de batterijen aanwezige stukrijders konden die paarden mtt die africhting niet rijden.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 24