926 veld een zeker overleg en eene kalmte geëischt, die men van hem, onder overigens gelijke omstandigheden, als regel niet verwacht, wanneer hij schiet. 26. Hoe is het mogelijk den korrel alléén eene en den kolf alleen eene beweging te laten maken. 5de dat het oog over den korrel vast op het doel gericht is gebleven. Dit vergemakkelijkt zeer zeker e6n vluggen, gerichtén aanslag, maar kriegsgemasz is het niet. Tot het afgeven van zijn schot mag de man zich maar korten tijd blootgeven. Blijft in de houding van vaardig het oog over den korrel op het doel gericht, dan komt van dekken na het schot niet veel. 29. Middels het touw waarop gericht wordt, kan de on derwijzer het niet uitsluitend voorwaarts verplaatsen v/d korrel waarnemen. (Zie opmerking bij 26). 35. Wat het gebruik der voorgeschreven strookschijven aangaat, hierover heb ik reeds in het begin mijne meening gezegd. Verder rijst de vraag moet een schutter zijn 5 pa tronen verschieten of moet hij na 30 sec. gevuurd te hebben, het vuur staken, ook al heeft hij zijn 5 patronen nog niet verschoten. 42. Hier komt voor het eerst een verschil voor in de opleiding van geweer- en karabijnschutters. De hier opge geven verschillende afstanden wettigen het vermoeden dat voor de karabijn schutters school- en voortgezette schietoefeningen op kortere afstanden moeten plaats hebben. Nu verschillende Infanterie-korpsen met de karabijn gewapend zijn, had dunkt mij, ook meer aandacht aan de karabijn gewijd moeten worden, te meer daar de nieuwe opleiding geheel bij de korpsen zelf plaats moet vinden. Zoo is bijv. het opgelegd schieten met de ka rabijn geheel uit den booze. De practijk wijst uit, dat opgelegd schietend met karabijn niet alleen de snelheid, maar ook hoe ongerijmd het moge klinken de juistheid van het schot bena deeld wordt. Misschien vindt het zijne verklaring hierin, dat de terugstoot de karabijn meer dan het geweer uit de rich ting brengt en bij overigens goede schutters zelfs uit de vork licht. Het tijdverlies, ontstaan om het wapen weer in den vork terug te leggen, tracht de schutter in te halen echter ten koste van de juistheid van het schot.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 260