934
De basis van het nieuwe systeem vormen de veldkanon
nen met korten vuurmondterugloop. Oorlogswaarde hebben
deze affuiten echter nooit gehad. Ze vertegenwoordigen alleen
een phase in de ontwikkeling van den vuurmond terugloop,
ze waren daarin een onmisbare schakel, meer niet. Omdat ze
na het schot niet stilstonden wierp de zwaarder en gecompli
ceerder affuit haar rente niet af.
Het eerstevolgens het nieuwe stelsel gebouwde kanon, dat
levensvatbaarheid bleek te bezitten was de C 97 van het
Fransche legerbestuur. Door de veel grootere lengte van dien
terugloop en de aanwezigheid van een spoor aan den staart bleef de
affuit ook na het afgaan van het schot stilstaan en steigerde
niet meer. De eerste werkelijke snelvuurmond had hiermede
zijn intrede bij de Fransche Artillerie gedaan. Een geheele
omwenteling op artilleristisch gebied zou er na eenige jaren het
gevolg van zijn. Thans is die revolutie welke voornamelijk
betrekking had op minder stukken, meer munitie, schilden,
nieuwe schietregels en een nieuwe taktiek reeds voor een goed
deel een voldongen feit. Het Fransche veldkanon moet dus
als het eerste wezenlijke snelvuurgeschut beschouwd worden.
Ofschoon er in den loop der tijden veel omtrent zijne samen
stelling uitlekte is het in zijn details voor ons nog steeds als
hec gesluierde beeld van Saïs. Vast staat intusschen wel,
dat het samenpersen van lucht het voornaamste middel is om
den vuurmond in zijne achterwaartsche beweging te remmen
evenals het vooruitbrengen van het kanon door den tegendruk
der samengeperste lucht geschiedt.
Hoe schitterend nu op zich zelf het systeem van samengeperste
lucht ook is, de toepassing van dit stelsel laat bij het Fransche
veldgeschut heel wat te wenschen over. De gansche inrichting is
te gecompliceerd en te zwaar, daarbij overgevoelig, zoodat niet zel
den onregelmatigheden voorkomen, waardoor ze voor veldgebruik
geen aanbeveling verdient. Mede .tengevolge hiervan, weegt het
afgelegde stuk niet minder dan 1105 KG., wellicht nog meer.
Het vastzetten van het kanon gedurende het vuren met
spoor en remschoenen blijkt een omslachtig en tijdroovend werk;
dikwijls noodzaakt de geringe verplaatsing van 6°, die met
het zijwaartsche draaiwiel kan worden gegeven, de verankering op
