964 1 lit laatate wekte zeer de ambitie op en tegen het einde van den 3den dag werd reeds met het armseinen op een afstand van 400 M. een snelheid verkregen van 30 letters per min. Den 4den dag wordt geseind met vlaggen en met tusschenposten. Dit levert vele bezwaren op, aanhoudend wordt tegen 6 Seinvoorschr. gezondigd de tusschen- post geeft de seinen niet regelrecht door, maar neemt eerst het bericht op. Daarom beginne men met in het kampement te oefenen, rondom één der gebouwen: bij de tusschenposten stelt men den man met de vlag met den rug naar de voorgaande post, het overige personeel met den rug naar de volgende post op. Dit laatste geeft telkens aan den zwaaier het aantal slagen op. De eerste en de laatste post bevinden zich bij elkaar, waardoor de onderwijzer steeds het seinen kan contro leeren. Met dit seinen verloopt de 4de dag, maar daarna levert ook het oefenen in het terrein minder bezwaren. De eerste oefeningen in het terrein dienen om het personeel op te leiden in het zoeken van opstel lingsplaatsen (zichtbaarheid, achtergrond), daarna in bet zoeken van ver bindingen tusschen 2 verwijderde punten, waarbij voor het kader goed kaartlezen (ook het lezen van hoogtelijnen) een eerste vereischte is. Na verloop van een week kan men reeds bevredigende resultaten ver wachten. Nog kan men bij een goed geoefende brigade verder gaan en de vlag slechts aan de voorgaande post vertoonen voor beantwoording van het oprnepingssignaal, daarna stelt de seiner zich zoodanig op, dat slechts de volgende post hem waarneemt, waardoor het opnemen der seinen aan een tegenpartij zeer bemoeilijkt wordt. Nu eerst wordt de brigade bij de oefeningen gebrukt en zal bij de verbinding van observatieposten, voorgelegen stellingen, enz. zeer goed voldoen. Te Padang wi rd Emmabaven met Padang verbonden middels één tussehenpost, een bericht van 41 letters kwam in 8 min. over. Te Padang Pandjang werden de stellingen in de Kloof met het monument in het kampement verbonden middels 2 tusschenposten, Batipoeh met het kampement eveneens middels 2 tusschenposten. De officier belast met de seinbrigade vervaardigde een overzichtskaartje van door hem verkregen verbindingen. Nog zou de seinbrigade van veel meer nut kunnen zijn, indien ze voorzien werd van kijkers en signaallampen, aan gezien het seinen met fakkels 's nachts dikwijls verwarring geeft en het afdruipende pek den seiner hindert. Waarom heet nu onze methode zoo gebrekkig? Omdat de toepassing gebrekkig is. Weinig compagniescommandanten geven gelegenheid om het seinpersoneel b. v. veertien dagen achterelkaar te oefenen. Altijd zpn er andere oefeningen, hoogstnoodzakelijk, waarbij de compagnie voltallig moet zijn. Eens in de week een uur heet. dikwijls voldoende en zou 0"k wel voldoende zijn, inoien de brigade reeds geoefend was. Nu is ze dit niet, een enkele keer komt ze bij een oefening in actie en maakt fiasco, waarbij dan de schuld grootmoedig aan „onze gebrekkige seinmethode" geweten wordt. Men geve veertien dag>-n voor de opleiding, gebruike dan de seiners bij de oefeningen en late elke 3 maanden de brigade weder afzonderlijk een week oefenen wegens de mutaties onder het personeel; verder passe men op de korte afstanden uitsluitend het armseinen toe. Yoor premies en onderscheidingsteekenen voelt schr. weinig, de ambitie is zonder dat, blijkens zijne ondervinding, groot genoeg en waarom moet elke verrichting eenigszins afwijkend van den gewonen

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 298