1015
het lichaam naar achteren gezwaaid. Hij gaat dus nog verder
dan ons Indisch voorschrift, waarin we bij de beschrijving
van de houwen het woord „dicht" niet aantreffen en we bij
de Algemeene bepalingen le les 2e afdeeling lezen: „de arm
mag bij het omhalen niet meer buigen, dan strikt noodza
kelijk is."
Zoowel het Indische als de Hollandsche voorschriften ken
merken zich door zoodanige beknoptheid, dat het onderwijs, aan
de hand van die boekjes gegeven, slechts zeer onvolledig kan
zijn. In ons voorschrift vinden we niets, in de Hollandsche
nagenoeg niets over het binden, kruissteken, schijnaanval, het
moment van aanvallen (attaque sur préparation coup d' arrêt,
le temps), remise enz. Alles met voordacht weggelaten ver
moedelijk, omdat men den Hollandschen schermers niet voldoende
geduld toeschreef een en ander behoorlijk te beoefenen.
Ik heb op enkele fouten in ons voorschrift gewezen, om aan
te toonen, dat dit als handleiding bij modem schermonderwijs
niet meer bruikbaar is en vergeleek het met de Hollandsche,
om te doen zien, dat we, om goede voorschriften te bekomen,
niet deze mogen overnemen. Hoe kunnen we dan wèl goede
voorschriften krijgen
Het antwoord op deze vraag is erg eenvoudig en wordt dooi
den heer Hubert van Blijenburgh in zijn meergenoemd werk
gegeven: Vertaal het nieuwe Fransche schermreglement. (Dit
is sinds kort uitgegeven en bevat in één boekje voorschriften
voor floret, Pransche methode, sabel, Italiaansche methode en
dueldegen). Ik zou hieraan willen toevoegen: „Draag die ver
taling op aan iemand, die nooit een wapen in zijn handen heeft
gehad." We zouden daardoor er voor gespaard blijven, de spe
ciale liefhebberijen van den vertaler tot wet te zien verheffen.
Hij kan uitdrukkingen, waarvoor geen goede Hollandsche woor
den bestaan, onvertaald laten. Door het behoud van de Fransche
beproefde namen, voorkomen we het invoeren van allerlei nieuw
bakken, niets zeggende woorden, romanismen gewoonlijk, die
aanleiding geven tot hopelooze verwarring, getuige het woord,
„tijdsteek" in het gewijzigde Hollandsche voorschrift. (Wat in
dit voorschrift vroeger voorsteek heette, heet thans tijdsteek.
Het komt echter volstrekt niet overeen met „le temps" uit het
