1085
ik er bij voegen, dat het volstrekt geen uitzondering is, in bepaalde tij
den van bet jaar, dat men sons maanden moet wachten voor men aan
de beurt komt om in de rechten van gouvernementslijder te kunnen
treden. Wordt het verlof verleend naar een plaats waar geen van
gouvernementswege gesubsidieerd gezondheids-établissement is, dan ver
keert hij vanzelf' in de hooger genoemde ongunstige omstandigheden.
Neemt men nu aan, dat niemand voor zijn pleizier ziek wordt, en dat
niet anders dan in geval van bepaalde noodzakelijkheid geneeskundige
certificaten ter erlanging van verlof tot herstel van gezondheid worden
afgegeven, dan maakt die noodzakelijkheid toch een integreerend deel
uit van de geneeskundige behandeling voor den officier of wel voor zijn
gezin of een deel daarvan, en zou het kostende van dat deel der be
handeling dus door het gouvernement gediagen moeten worden, aange
zien in het contract tusschen werkgever (het gouvernement) en werkne
mer (de patient) zulks is bepaald: Vrije geneeskundige behandeling
voor hem en zijn gezin. Dat hij, daar hij in een gezondheidsetablisse
ment in volkomen pension is, dus thuis geen kosten voor voeding etc.
heeft te maken, daartoe een billijk bedrag bijdraagt, is volkomen juist
gezien, maar het moet hem verzekerd zijn, dat hij te allen tijde in die
omstandigheid zal verkeeren wanneer een ziekteverlof voor hem of zijn
gezin noodig is, zelfs al is de ziekte bet gevolg van eigen onvoorzich
tigheid ot wil. Hierin zou verbetering zijn te brengen door de subsidie
aan gezondheidsétablissementen te verhoogen. onder verplichting, alle
gouvernementsdienaren tegen het door bet gouvernement te bepaleu
tarief van f 1.50 per dag en per persoon te herbergen, zoomede, de leden
van hun gezin, terwijl plaatsen waar geen gezoudheidsétablissement be
staat of waar dit niet gesubsidieerd wordt, aan het hoofd van het gezin
per dag en per persoon datzelfde bedrag van landswege zou behooren
te worden vergoed. Men kan toch bijna overal voor f 3 per dag en pe>r
persoon bij een verblijf van een maand of langer behoorlijk terecht, en
zouden alle officieren dan in dezelfde omstandigheden verkeeren als een
ziekteverlof noodig voor hun gezin was.
En nu de kostelooze verstrekking van medicijnen; deze gaat goed
zoolang als de patiënten medicijnen behoeven, die in de militaire apo
theken voorhanden zijn. Vele, vooral de nieuwere, zijn er niet, of als ze
er zijn van minderwaardige kwaliteit, en is voor de verstrekking daar
van tegenwoordig zelfs een telegrafische aanvraag aan den chef van den
geneeskundigen dienst noodig. Behalve dat men de medicijn dan niet
kan aanwenden, wanneer zulks noodig is, doch moet wachten, staat men
nog bloot aan de kans dat de aanvraag tot machtiging voor den aan
koop geweigerd wordt. Ook doet het geval zich voor, dat de prijs van
de aan te koopen medicijn zoo gering is, dat de telegramkosten het
viervoudige van het kostende zouden bedragen, (b. v. bij aankoop van
voorgeschreven medicinale zeep, waarvan niet alle soorten in de militaire
apotheken voorradig zijn).
Het gevolg van deze, voor de militaire doctoren zoowel als voor de
militaire apothekers, onaangename en belemmerende bepaling is dan ook,
dat de doctoren die soesah vermijden en b. v de betere, nieuwere medi
cijnen niet voorschrijven, hetgeen voor de patiënten niet altijd even
aangenaam is.
Zoo b. v. ingeval van enkele oogziekten; men kan die behandelen
