1143
a. in hoofdzaak verkent,
b. in hoofdzaak patrouillegevechten levert,
c. voor een groot deel uit Inlanders bestaat,
cl. eene cavalerie tegenover zich krijgt, die waarschijnlijk geen
lans voert,
e. en indien dit wel zoo blijke in ieder geval daartegen ge
wapend moet wezen,
dan niet Jfiet wapen par excellence" zijn, naast onze sabel en
karabijn?
Welke gronden nu hebben toenmaals geleid tot de afschaffing
der lans in de Europeesche legers
Dat waren(H. en P.)
lo. de moeilijke hanteering;
2o. de omstandigheid dat het 2e gelid slechts bij uitzondering
van dit wapen gebruik kan maken
3o. de doodelast bij 't afzitten tot 't gevecht te voet.
Ad lo. De moeilijke hanteering vereischt eene langdurige
oefening.
Maar eerstens zijn de handgrepen terug te brengen tot:
1 en 2 steek links (en tegen Inf. links),
3 en 4 rechts id. rechts),
4 en 5 links en rechtsvoorwaarts,
6 achterwaarts,
7 den slag,
wat waarlijk toch wel te leeren is door menschen, die tot voor
nog korten tijd de 1001 houwen, steken, parades en samen
gestelde bewegingen met de sabel moesten kennen.
En ten tweede hebben wij een staand leger met minstens 6
jarigen dienst, tegenover de militielegers van Frankrijk en
Duitschland, wier oefeningstijd 2 en 3 jaren bedraagt en voor
wie dat bezwaar toch maar zoo weinig gegolden heeft, dat zij
wederom de lans hebben aangenomen.
Ad 2o. Deze reden vervalt van zelf bij grooteren gelederen-
afstand, en alzoo waar wij voor onze cavalerie v. n. 1. de moge
lijkheid van patrouillegevechten hebben vooropgesteld.
Ad 3o. In ieder geval is daaraan te gemoet te komen
